Dat kan, de notaris kan een verklaring opstellen en in laten schrijven in het kadaster, inhoudende dat de erfdienstbaarheid door verjaring teniet is gegaan, maar er moet wel aan een aantal voorwaarden voldaan worden:
1. indien mogelijk moet degene tegen wie de verjaring werkt (dus de rechthebbende op de erfdienstbaarheid) meewerken en verklaren in te stemmen met het vervallen van de erfdienstbaarheid;
2. lukt dat niet, dan dient u bewijsstukken aan de notaris te overleggen die, zoals dat heet "genoegzaam aantonen" dat het in te schrijven feit zich heeft voorgedaan. Deze bewijsstukken kunnen van alles zijn, ik denk bijvoorbeeld aan oude foto's waaruit blijkt dat het pad niet meer aanwezig is,
Indien niet aan 1 of 2 kan worden voldaan zal het kadaster slechts een voorlopige aantekening plaatsen en de verklaring eerst inschrijven indien daartoe door de rechter een bevel wordt gegeven.

Een kleine aanvulling op de bijdrage van de heer Steijns. Verval van een erfdienstbaarheid wegens non usus was een wijze van tenietgaan van een erfdienstbaarheid, die voorkwam in het oude Burgerlijk Wetboek (voor 1992). De non usus diende dertig jaar te duren, en zou in uw geval pas in 2001 voltooid zijn. In 1992 is er echter een nieuw wetboek gekomen. De non usus komt daarin niet meer voor. Wel kan een erfdienstbaarheid door verjaring vervallen als de uitoefening daarvan gedurende twintig jaar onmogelijk is geweest. Als er geen sprake is van blokkering van de erfdienstbaarheid, maar simpelweg van een situatie waarin daarvan geen gebruik wordt gemaakt, is het mogelijk om bij de rechter opheffing van de erfdienstbaarheid te vorderen.