Vorige maand ben ik opgenomen geweest omdat ik heel veel pijn klachten had in mijn buik, en rug, ik moest er ook bij braken, maakte me veel zorgen omdat ik toen ongeveer 20 weken zwanger was, ik heb toen 5 dagen in het ziekenhuis gelegen en de diagnose die eruit kwam was een voedsel vergiftiging. Ook ben ik toen door een ct, en MRI scan geweest wat ook risico's meebrengt voor mijn ongeboren kindje. Ik werd na 5 dagen ontslagen.

De klachten bleven aanhouden en werden steeds erger. Toen werd ik afgescheept dat het bekkeninstabilliteit was. Ruim een maand later kon ik na aandringen bij de verloskundige mocht ik weer naar de gynaecoloog. Dit was een vervanger van de arts die ik had, deze stuurde mij door om nogmaals een echo te laten maken van mijn nieren, galblaas en lever. De radioloog zag direct de galstenen zitten die de vorige keer over het hoofd waren gezien. Ik werd doorverwezen naar een chirurg. Een operatie was het gevolg, de galblaas moest binnen 2 weken verwijdert worden.

De operatie was geslaagd. Terug op de zaal had ik vreselijke pijn boven de wond. Er vormde zich een bult en die werd alleen maar erger. Ik voelde dat het niet goed zat. De pijn was ondragelijk en maakte me erg veel zorgen over het kindje. Mij werd verteld dat het erbij hoort en er zou de fysiotherapeut komen om mij beter te laten voelen en ik had morfine tegen de pijn wat overigens niet hielp. Elke beweging deed mij vreselijk veel pijn. Dit vertelde ik bij elke controle en elke ochtend als de dienstdoende chirurg kwam. Er werd niet naar geluisterd. Na 5 dagen werd ik ontslagen en kon naar huis. Ik vertelde dat ik niet wilde omdat het nirt goed zat. Ik had geen koorts en voelde me niet ziek aar ik had geen keus ik moest naar huis. Na 2 dagen belde ik de huisarts met hetzelfde verhaal en omdat ik nog geen o ntslasting had zou dat de reden zijn van de bult en de pijn maar mijn gevoel zei nog steeds anders. Nog 2 dagen later was de o ntslasting wat op gang maar de pijn was er nog steeds en de bult werd groter en was nog steeds vuurrood. Ik ging me even douchen en dacht het zal allemaal wel, toen ik onder de douche vandaan kwam zat ik helemaal onder het bloed, ik werd duizelig en ben op bed gaan liggen mijn wond was gesprongen en er kwam pus en bloed uit. Het was een abces. Ik belde de huisarys en die zou pas 2 uur later tijd hebben. Mijn moeder belde nogmaals en toen was de huisarts er binnen 5 minuten. Ik moest naar de seh. Het abses werd leeggehaald en deed verschrikkelijk veel pijn. Ik moest blijven voor opname. Stom verbaasd zoals iedereen was had ik wel verwacht dat er zoiets kon gaan gebeuren. Mijn wond is nu open en erg diep. Vandaag mocht ik naar huis. Elke dag moet er thuiszorg komen om de wond te spoelen en een nieuw gaasje erin te doen. Ook dit is erg pijnlijk. Het heeft mij veel stress, zorgen en kan niet van de zwangerschap genieten. Ik ben inmiddels 27 weken e 2 dagen zwanger. Als ze mij beter hadden knderzocht en naar mij hadden geluisyerd had dit voorkomen kunnen worden. Dit kost mij en mijn partner een hoop geld. Ik ben erg gespannen en het vertrouwen in het ziekenhuis kwijt. Mij is verteld dat ik een schadeclaim in kan dienen en hopen dat dit andere mensen niet overkomt. Ik heb geen idee hoe ik dit moet regelen en of het überhaupt mogelijk is. Zodoende ben ik hier terecht gekomen. Ik hoop dat u mij misschien kunt helpen.