Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Voor wat betreft de uitgebreidere uitleg:
Er is begin dit jaar een uitspraak gedaan voor wat betreft de echtscheiding. Boedel etc is allemaal minnelijk verdeeld.
Er is volgens het echtscheidingsconvenant afstand gedaan van partner alimentatie en er wordt inspanning gedaan om een andere woning te vinden.
Bij uitspreken van de echtscheiding is de regeling in de gemeente dat er 80 maanden extra inschrijftijd komt voor gedurende een jaar.
Helaas willen de woonstichtingen voor de rest niet mee werken/bemiddelen en hoogstens een klein 1 kamer appartementje aanbieden (terwijl ze er moet wonen met 3 kinderen) doordat er een tekort aan sociale huurwoningen is.
De kans is groot dat zij zodoende niet binnen een jaar een andere woning vind. En daardoor daarna dus helemaal niets meer kan vinden.
Ik heb al vooraf geïnformeerd bij de bank om haar uit te kopen en vervolgens huur te laten gaan betalen. (al dan niet onder de leegstandswet oid)
De bank wil niet mee met een normale uitkoop (die financieel makkelijk haalbaar is) zolang zij er nog woont. Voor hun is dit namelijk simpelweg een huurder, dus risico.
Enige oplossing die ik nu kan zien (zonder gedwongen verhuizing) is het huis niet te verkopen en de hypotheek door te laten lopen.
Maar aangezien ik de enige ben die de hypotheek betaal en ik maar 2 jaar nog de rente af kan trekken, ga ik op meerdere manieren hier heel hard het schip in straks.
Ter voorkoming hiervan zoek ik dus alternatieven.
Allereerst de vraag, bij wie kan ik voor dit soort zaken terecht?
De bank/hypotheekverstrekker kan me niet inhoudelijk helpen, een advocaat kan ik me puur voor de vraag niet veroorloven en de notaris is denk ik (nog) niet de juiste partij.
Dan de inhoudelijke vragen:
Is het mogelijk dat zij afstand doet van het eigendomsrecht van de woning?
Wat heeft dit tot gevolg met aansprakelijkheid mbt de hypotheek? Zijn daar eventueel nog bepalingen in te maken?
Kan de hypotheek in dit geval deels of volledig als alimentatie opgegeven worden? Ik mag er nl geen huur voor gaan vragen, anders is er sprake van een huurconstructie waardoor de bank gelijk weer aanspraak op de volledige hypotheek kan maken.
Of wordt dit ook zonder vragen van huur toch gezien als een huurconstructie en waarbij dus huurdersbescherming van toepassing is? (waardoor de bank dus gaat vervelen)
En moet zij in dat geval het dan als gratis woongenot opgeven bij de belastingaangifte? Ze is dan immers geen eigenaar meer dus kan ook geen hypotheekrente aftrek genieten lijkt mij.
Zijn er nog aspecten die hierbij van toepassing die ik nu compleet over het hoofd zie?
Hoor graag of iemand hierin de wijsheid in pacht heeft.
Even; de afstand van de partneralimentatie is hier het breekpunt, maar u kunt er wel van afzien beiden voor de duur van de periode zolang uw ex in de woning woont, waarvoor mijn oprechte goedkeuring . Als u namelijk de hypotheekrente en de levensverzekering ( 50%) als partneralimentatie opgeeft is dat wel weer aftrekbaar. Uw ex moet er dan inkomstenbelasting over betalen. Zo kunt u het regelen door een addendum bij het convenant te voegen die een wijizging mogelijk maakt na twee jaar betaling van de ( aftrekbare) hypotheekrente
Reactie van de vraagsteller
In het convenant is dat nu ook zo opgenomen voor de duur van 2 jaar na uitspraak van de scheiding.
Probleem is alleen dat ik de gehele hypotheek betaal.
An sich geen probleem op dit moment aangezien dus 50% als rente opgegeven kan worden en 50% als alimentatie.
Dit verandert dus na het termijn van 2 jaar. Althans voor "mijn" deel van de rente. Het is nl niet meer mijn hoofdverblijf. Of zie ik hier nu een belastingregel over het hoofd waardoor het wel kan?
Zijn daar eventueel nog dingen voor te verzinnen?
In principe staat in het convenant de huidige waarde van de woning en spaarpolis opgenomen met de vermelding dat door mij het betaalt word en de overwaarde die opgebouwd word vanaf nu aan mij komt te vervallen.
Daarnaast staat opgenomen dat de rente die ik na 2 jaar nog betaal als regress regeling meegenomen word bij verrekening van de woning.
Tot dusver staat het allemaal netjes op papier.
Maar ik wil voorkomen dat mijn ex straks een schuld bij mij heeft doordat het te lang geduurd heeft allemaal. Bij kwijtschelding klopt de belastingdienst immers weer aan ivm schenkingsbelasting.
Het was/is de bedoeling dat ze gewoon voldoende inkomsten heeft en een eigen woning, maar werk is door omstandigheden nu niet mogelijk en een eigen woning lijkt dus ook een groter probleem te worden.
Ik wil er wel bij helpen, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat ik daardoor zelf in financiele problemen kom of dat zij een schuld op bouwt.
Het deel dat betrekking heeft op de verplichtingen van uw ex maar die u betaalt kunnen worden aangemerkt als partneralimentatie, er is wel de eis dat u dat dan goed en duidelijk stelt in een convenant of aanvulling erop. U kunt dan daarna gaan verrekenen of niet, afhankelijk van de schuld kunt u ook een vast bedrag afspreken. Er is contractvrijheid dat vergeten scheidende mensen vaak. Indien u nu de afspraken wijzigt voor de tijdelijke situatie en voorwaarde dat uw ex een passende woning vindt, is er ook geen sprake van kwijtschelding.
Hoe regelt u straks de verkoop van de woning? U kunt immers ook afspreken de woning te verkopen, de overwaarde te delen. Het is dan wel zo dat uw ex niet terecht kan in een sociale huurwoning als zij meer dan 25000 heeft, maar zij mag wel tijdelijk huren . Als ze eigen vermogen heeft zou dat geen probleem moeten zijn.
Reactie van de vraagsteller
Moet voor een aanvulling op het convenant dit via de rechtbank verlopen, of is onderling de afspraken op papier zetten en bekrachtigen worden middels ondertekening voldoende?
Van overwaarde op de woning is nu overigens nog geen sprake. In principe staat het huis zelfs nog onder water.
De waarde in het convenant die mee genomen is, is echter iets hoger gezet zodat bij de uitspraak van de scheiding aan haar zijde op papier geen sprake is van een restschuld en bij verkoop deze aan mij vervalt positief of negatief. Dan hoefde er verder onderling ook niet verrekend te worden. (Geen schenkingen oid.)
Dus in zoverre is het allemaal netjes geregeld.
Zelfs dat het zoeken naar een andere woning langer duurt is deels voorzien.
Maar dat was meer vanuit voorkoming van misbruik gedaan dan een langer termijn oplossing.
Als de periode van zoeken langer duurt dan ca 5 jaar (waar het wel naar uit gaat zien als ze niets kan vinden) dan gaat de regress regeling een probleem opleveren. De helft van de waarde van de polis is nu toegekend, maar dit zal naar ca 3 jaar op zijn als het niet als alimentatie wordt gezien. De overwaarde van de woning stijgt nl (logisch) veel minder snel dan het negatieve saldo wat zij op gaat bouwen.
Nu kan ik dat dus wel als addendum tijdelijk aanpassen zodat haar deel van de rente nog wel als alimentatie aangemerkt word. Dan krijg ik nog een deel terug en kan zij het als inkomen opgeven. (wat vervolgens weer op haar bijstandsuitkering gekort zal worden, zolang ze nog niet kan werken)
De polis wordt echter ook volledig door mij betaald. Als ik hier ook over zeg dat 50% hiervan alimentatie is dan zou logischerwijs ook 50% van de waarde opbouw hiervan voor haar moeten zijn toch?
Iets wat ik dan weer niet fair zou vinden. (En gratis woongenot en nog een flinke spaarpot die door een ander gevuld word is wel overkill)
Daarnaast kan de andere het niet alimentatiedeel (zowel de rente als de polis) niet opgegeven worden, want ik woon er niet meer. Maar ik krijg er ook geen huur voor oid.
Het is echter ook niet reëel dat ik voor 2 woningen de volledige last ga dragen.
Ik kan geen andere woning kopen, totdat het gezamenlijke huis verkocht is. Maar kan ook niet huren, doordat ik in de vrije sector val en geen huursubsidie kan krijgen.
Ik zit dus een beetje in een spagaat.
Of ik zadel haar op met een schuld die ze nooit kan betalen, of ik zadel mijzelf op met een molensteen om mijn nek die mij waarschijnlijk in grote problemen gaat brengen.
Het lijkt er toch echt op dat alles in het scheidingsrecht en belastingrecht gericht is op elkaar zo hard mogelijk een poot uit te draaien.
Zijn er bij iemand toevallig banken/hypotheekverstrekkers bekend die wel in een oplossing van uitkopen en vervolgens "gratis" laten inwonen mee gaan. (Dus dan zou de huur als alimentatie gelden)
Of weet iemand nog een creatieve constructie binnen de wet die het mogelijk maakt wel mijn ex te helpen, zonder teveel te moeten teren op andere dingen?
Ja die 50% is niet meer aftrekbaar en moet naar box 3, dus als u nog vermogen heeft dat moet worden aangegeven staat daar dan de schuld tegenover. Verder moet u ook redeneren dat als u mede eigenaar blijft gedurende een zekere tijd ook profiteert van een aantrekkende markt en andersom . Dus is het moeilijk te zeggen hoe u er per saldo echt voor staat aan het einde van de rit. Daar staat wel tegenover dat de scheiding soepeler loopt en dat is fijn als er kinderen zijn. Wat daar de waarde van is is al helemaal niet te voorspellen.