Particulier
Mijn vraag is strategisch van aard, proces strategie.
Gebied: Verhuurd onroerend goed.
Achtergrond: Eiser en gedaagde voormalig compagnons, particulier. Eiser probeert wat gedaagde voorheen succesvol deed, loopt jaar later vast, en eist met zwak bewijs schadevergoeding van gedaagde.
Eiser: financieel zwak, bijna failliet, eist bedrag voor kanton, NL staatsburger, woont buiten NL, heeft advocaat die zich bij gedaagde heeft gemeld. Laag inkomen maar aanwezig vermogen frustreert waarschijnlijk toevoeging.
Gedaagde: financieel sterk, potentiële tegeneis boven kanton met "dwingend bewijs", NL staatsburger, woont buiten NL, reageerde (nog) niet op brief advocaat.
Wie kan vanuit bovenstaande een kort strategisch stramien aangeven?
Bijvoorbeeld:
- Niet reageren, forceer eiser in griffierechten, eiser's advocaat onder druk, diens inkomsten immers hoogst onzeker. etc.etc.
- Na dagvaarding: liggen eiser's kaarten op tafel, daarna X, Y of Z.
- Eventueel verstek, alsnog binnen 4 weken reconventie, dus opnieuw kosten bij eiser etc.etc.
- Reconventie boven kanton, dus naar rechtbank etc.etc.
Ik weet dat dit zonder details bijzonder lastig is. Ben echter benieuwd naar gedachtenkronkels van getalenteerde advocaten in de groep. Het leven is soms verrassend.
Disclaimer: U zult in geen enkel stadium worden aangesproken op de kwaliteit van uw inbreng, of een slechte review krijgen. Vragensteller neemt volledige verantwoordelijkheid voor eigen beslissingen of aangenomen advies.
Even los van het feit dat de rechtsgrond van de eis tot schadevergoeding mij niet bekend is is het verstandig om verweer te voeren, zowel buitengerechtelijk als gerechtelijk.
U meldt: eist bedrag voor kanton. Ik begrijp daaruit dat de eis tot schadevergoeding bij dagvaarding is ingediend bij de kantonrechter. Indien u geen verweer voert wordt de vordering - bij verstek - toegewezen, tenzij deze de rechter onrechtmatig voorkomt.
Indien er nog geen dagvaarding is dan adviseer ik u om op het schrijven verweer te voeren en ook al aan te geven dat er een tegenvordering is.
Indien u al van plan was om uw eis in rechte voor te leggen dan ook de uitdaging om dat te doen indien de wederpartij zich terugtrekt, als er echter verhaal mogelijk is.
Strategisch is het slim om de wederpartij toch te laten dagvaarden voor de kantonrechter.
Dan kunt u uw tegeneis in reconventie, ook als is die eis boven de competentiegrens van de kantonrechter indienen in de zelfde procedure, indien de vordering "gerelateerd" is aan de hoofdeis.
Ergo: Ik adviseer om een kort verweer te voeren op het schrijven van de (advocaat van de )wederpartij en daarbij ook kort aan te geven dat u zeker een tegeneis heeft. U kunt dan het beste afsluiten met: Ik zie een gerechtelijke procedure met vertrouwen tegemoet, met aansprakelijkheidstelling van de wederpartij voor de kosten.
Indien u een aanzienlijke tegenvordering heeft dan is het wellicht verstandig om zelf te procederen en te kijken of er conservatoir beslag gelegd kan worden.