Stel vraag

Zakelijk, Arbeid, Schade

Particulier


Dag,

Mijn vraag: ik ben inmiddels bijna een jaar ziek aansluitend aan zwangerschapsverlof (het uwv betaalt mijn werkgever nog omdat het een gevolg is van zwangerschap. Ruim 5 maanden geleden ben ik begonnen met reintegreren, maar dit is eigenlijk nog te veel waardoor ik niet verder kom en op een paar uur per week blijf hangen. Ik verwacht wel weer te kunnen werken, maar heb nog wat tijd nodig en zou het liefst een paar maanden de tijd hebben om volledig aan mijn herstel te werken Mijn werkgever ziet en begrijpt dit en heeft voorgesteld om de mogelijkheden voor een vaststellingsovereenkomst te onderzoeken. Ik sta hier wel voor open maar zou de overeenkomst dan wel pas over een paar maanden in willen laten gaan om mij nog wat meer tijd te geven te herstellen, ik ben nu sowieso nog niet in staat te werken dan wel actief te solliciteren. Zou ik recht hebben op een WW, terwijl ik in de afgelopen 26 weken maar enkele uren heb gewerkt? (vanaf 6 maart 2017 begonnen met reintegreren). Ook kan ik uiteraard niet van een klein % hersteld ineens naar 100% gaan dus dat zal opgebouwd moeten worden (pro forma). Ik heb ook ergens gehoord dat ik eerst 3 maanden 100% hersteld moet zijn voort een vaststellingsovereenkomst met behoud van WW geldig is, klopt dat? Wat adviseren jullie mij verder in deze situatie? Er is geen sprake van een arbeidsconflict, we hebben goed contact en zien het ook allebei nog zitten met elkaar. Het probleem is alleen dat het niet echt opschiet met mijn herstel en het daarom lastig is de reintegratie vorm te geven. Werkgever en ikzelf zijn ervan overtuigd dat herstel beter en sneller gaat als ik even helemaal niet werk en dat ik vervolgens als ik weer voldoende hersteld ben op zoek kan gaan naar een andere baan.

Alvast bedankt!

Ik behartig regelmatig de belangen van personen waarbij de werkgever het arbeidscontract wil beëindigen via een vaststellingsovereenkomst. Zodra er ziekte in het spel is, geeft ik altijd het advies om NIET te ondertekenen voordat het goed is uitgezocht door een deskundige.

Als er namelijk uitzicht is op herstel en u kunt weer werken, dan zou uw werkgever u volgens de normale weg (via kantonrechter) niet zomaar kunnen ontslaan, als er geen sprake is van dringende redenen. Ook zal het UWV niet zomaar een ontslagvergunning afgeven, omdat uw werkgever re-integratieverplichtingen heeft ingevolge de Wet verbetering poortwachter. In feite heeft uw werkgever een 'loondoorbetalingsverplichting' van 104 weken lang vanaf dat u ziek gemeld bent. U zit nu waarschijnlijk in het 2e spoor re-integratie: er moet worden gezocht naar passende arbeid in een andere functie of buiten het bedrijf, maar wel met behulp van uw werkgever.

U heeft maar enkele uren gewerkt in de laatste 26 weken vanwege dat u ziek bent en aan het re-integreren bent. Als u niet gewerkt hebt omdat u ziek of arbeidsongeschikt was, dan worden deze weken opgeteld bij de periode van 36 weken. Zo wordt de periode van 36 weken verlengd en hebt u er geen nadeel van dat u bijvoorbeeld ziek bent geweest. U bent uw WW-rechten dus niet vanwege zwangerschapsverlof en daarna ziekte kwijt geraakt.

U bent nog aan het re-integreren en als het goed is, is er en plan van aanpak gemaakt met een Arboarts. Dit betekent dus dat de werkgever moet kijken naar een voor u passende functie. En dan opbouwend naar wat u wel nog kan. Pas na die 104 weken zal bekeken worden of er uitzicht is op herstel. Zo nee, dan pas heeft de werkgever geen re-integratieverplichting meer. EN eventueel kan er een WIA-aanvraag worden ingediend. Het UWV toetst dan of zowel u als uw werkgever aan de re-integratieverplichting heeft voldaan.

Uw vraag: of het klopt dat u eerst 3 maanden 100% hersteld moet zijn voor een vaststellingsovereenkomst met behoud van WW? Dat klopt niet want dat staat daar los van. De vraag is eerder of het verstandig is om ziek uit dienst te gaan. Er zijn ook weer nieuwe regels in de Wet werk en zekerheid, waardoor het dagloon van de WW-uitkering is gebaseerd het loon dat u ontving voordat u ziek werd (en niet gebaseerd op het percentage loon dat u ontvangt vanwege ziekte).

De werkgever en uzelf zijn ervan overtuigd dat uw herstel beter en sneller gaat als u even helemaal niet werkt en dat u vervolgens, als u weer voldoende hersteld bent, op zoek kan gaan naar een andere baan. Dit zou moeten zijn, dat als u hersteld bent, u gewoon weer uw eigen werk kan doen. Tenzij u zelf weg wilt, maar dan kan het wel zijn dat u uw WW-rechten verspeeld, omdat u dan verwijtbaar werkloos bent. Overigens is het UWV er niet happig op dat de re-integratie stil staat. Het moet dan duidelijk in het re-integratieplan worden vermeld waarom daarvoor is gekozen (verantwoording).
Het is ook nog eens zo, dat na 104 weken een WIA uitkering aangevraagd zou kunnen worden. zomaar met een vaststellingsovereenkomst weg gaan, en u blijft wel ziek, dan verspeeld u mogelijk uw WIA-rechten.

Veel informatie. Als u meer informatie nodig heeft, meer specifiek gericht op uw situatie, bent u vrij om mij een e-mail sturen voor een nadere toelichting. Naar mijn mening ziet het er naar uit dat het niet helemaal goed verloopt qua re-integratietraject.
Met vriendelijke groet.

Beoordeel dit antwoord:

Reactie van de vraagsteller

Dank voor je uitgebreide informatie! Het is misschien nogal een ongebruikelijke vraag.
Het lastige is dat, zoals je schrijft, het niet zo makkelijk is de reintegratie tijdelijk even stop te zetten en even helemaal niet te werken, dit geeft mijn manager ook aan (de bedrijfsarts heb ik hier nog niet over gesproken, daar ga ik volgende week weer heen). Daarom hebben mijn manager en ik gesproken over andere oplossingen die mij 'lucht' geven en de ruimte om te herstellen. Ik zit (nog) niet in spoor 2, het deskundigenoordeel ivm een jaar ziek moet nog volgen. Tot het gesprek met mijn manager waarin zij op tafel legde andere mogelijkheden te onderzoeken was er van beide kanten nog steeds het idee dat ik weer volledig terugkeer in mijn eigen functie, we hebben heel goed contact. Dit willen we ook nog steeds allebei, maar de reintegratie verloopt moeizaam doordat ik nog niet voldoende aankan. Daardoor blijf ik hangen op die paar uur en loop ik mezelf om de paar weken weer voorbij. Dit staat los van taken en mijn eigen of een evt andere functie, dat zou het niet oplossen of veranderen. Op dit moment volg ik extern een intensief hersteltraject (combinatie van fysiek en mentaal) wat er samen met mijn jonge gezin voor zorgt dat er al veel gevraagd wordt. Werken is, ookal zijn het maar een paar uur pw, eigenlijk teveel ernaast. Een vaststellingsovereenkomst die over een paar maanden ingaat (contract wordt over een paar maanden beeindigd, deel vrijstelling van werk en heb nog ruim een maand aan vakantiedagen) zou mij wat lucht kunnen geven. Ergens anders een nieuwe start maken daarna vind ik spannend maar kan ook positief uitpakken en ik sta daar dus wel voor open maar het moet wel kunnen allemaal en ik wil niet het risico lopen straks geen werk meer te hebben en ook geen recht op WW. Ik ben niet bang nog een jaar ziek te zijn en dus geen aanspraak te kunnen maken op , maar heb nog wel een paar maanden nodig.

Nog een paar vragen:
- Eerst 3 maanden hersteld zijn voordat een vaststellingsovereenkomst in kan gaan klopt dus niet begrijp ik. Klopt het wel dat je eerst 28 dagen beter gemeld moet zijn voordat een vaststellingsovereenkomst in kan gaan?
- mochten we overeenkomen tot een vaststellingsovereenkomst die bijv 1 december ingaat (waarbij ik per 1 november 100% hersteld gemeld ben en tot 1 november mijn uren fictief opbouw) heb ik dan recht op ww of loop ik het risico dat het uwv dit afwijst (benadelingshandeling??) Ik kan mij wel voorstellen dat het dan 'eerlijker' is tegenover het uwv als zij mijn ziektewetuitkering de komende maanden dan niet meer betalen aan mijn werk, dus dat er richting het uwv gecommuniceerd wordt dat mijn klachten niet meer zwangerschapsgerelateerd zijn? (dit was het wel, maar is nu twijfelachtig heeft de bedrijfsarts ook al aangegeven)

Ik begrijp dat er ook risico's aan zitten (je weet nooit hoe lang het herstel nog precies gaat duren), maar ik heb er vertrouwen in dat dit goed gaat komen als ik mij een paar maanden niet druk hoef te maken om de pijler werk.

Misschien dat bovenstaande eea verduidelijkt? Ik heb niet het idee dat mijn werkgever zich aan de reintegratieverplichting wil onttrekken, maar we merken beiden dat mijn herstel (en dus ook mijn reintegratie) nu weinig opschiet ondanks mijn inspanningen om aan mijn verplichtingen te voldoen en toch steeds de afgesproken uren te werken.
Ik vind een vso dus wel te overwegen en ben ook bereid mij daarvoor weer 100% beter te melden, mits de ingangsdatum van de vso enkele maanden vooruit ligt aangezien ik nu niet in staat ben (ergens anders) te werken of solliciteren.

Bedankt alvast!


Hierbij de antwoorden op uw vragen (ik heb eerst uw vragen erbij gedaan, daarna het antwoord).

- Eerst 3 maanden hersteld zijn voordat een vaststellingsovereenkomst in kan gaan klopt dus niet begrijp ik. Klopt het wel dat je eerst 28 dagen beter gemeld moet zijn voordat een vaststellingsovereenkomst in kan gaan?

Antwoord: Waar heeft u dat gelezen of gehoord? Ook dit is niet juist. Een vaststellingsovereenkomst kan elk moment ingaan (ziek of niet ziek). Waar echter rekening mee moet worden gehouden, is de opzegtermijn die in acht moet worden genomen. Als deze op een te vroege datum wordt gesteld, dan kan het zijn dat het UWV pas WW uitbetaald vanaf dat uw arbeidscontract had mogen eindigen. De opzegtermijnen staan in de CAO of arbeidsovereenkomst, en zo niet, dan in het burgerlijk wetboek. Ik weet niet hoe lang u in dienst bent, maar als u bijvoorbeeld 10 tot 15 jaar in dienst bent, dan geldt er een opzegtermijn van 3 maanden.

- mochten we overeenkomen tot een vaststellingsovereenkomst die bijv 1 december ingaat (waarbij ik per 1 november 100% hersteld gemeld ben en tot 1 november mijn uren fictief opbouw) heb ik dan recht op ww of loop ik het risico dat het uwv dit afwijst (benadelingshandeling??) Ik kan mij wel voorstellen dat het dan 'eerlijker' is tegenover het uwv als zij mijn ziektewetuitkering de komende maanden dan niet meer betalen aan mijn werk, dus dat er richting het uwv gecommuniceerd wordt dat mijn klachten niet meer zwangerschapsgerelateerd zijn? (dit was het wel, maar is nu twijfelachtig heeft de bedrijfsarts ook al aangegeven)

Antwoord: In feite, als u beter bent, moet u beter gemeld worden. Het kan inderdaad zijn dat het UWV er vraagtekens bij gaat zetten als dat pas per 1 november gebeurd en per 1 december uit dienst gaat. Die situatie zou nader onderzocht moeten worden.

Ik begrijp dat er ook risico's aan zitten (je weet nooit hoe lang het herstel nog precies gaat duren), maar ik heb er vertrouwen in dat dit goed gaat komen als ik mij een paar maanden niet druk hoef te maken om de pijler werk.

Antwoord: als dat meer rust geeft, dan is dat uiteraard uw goed recht.

-Misschien dat bovenstaande eea verduidelijkt? Ik heb niet het idee dat mijn werkgever zich aan de reintegratieverplichting wil onttrekken, maar we merken beiden dat mijn herstel (en dus ook mijn reïntegratie) nu weinig opschiet ondanks mijn inspanningen om aan mijn verplichtingen te voldoen en toch steeds de afgesproken uren te werken. Ik vind een vso dus wel te overwegen en ben ook bereid mij daarvoor weer 100% beter te melden, mits de ingangsdatum van de vso enkele maanden vooruit ligt aangezien ik nu niet in staat ben (ergens anders) te werken of solliciteren.

Antwoord: als u een vso krijgt aangeboden, dan is het wel beter om die evengoed te laten checken. Er moeten namelijk nog veel meer dingen in staan om bepaalde rechten veilig te stellen. Mogelijk kan er nog onderhandeld worden over een transitievergoeding.

Beoordeel dit antwoord:


Gratis antwoord op juridische vraag

Stel vraag