Zakelijk, Arbeid, Schade
Particulier
In 2011 heb ik ruim € 6000,00 euro betaald aan een broer van me omdat hij aangaf dat hij dit buiten mijn medeweten om heeft voldaan aan derden. Het ging hier om werkzaamheden aan toendertijd een camper die ik grotendeels zelf had omgebouwd. Ik heb de camper van de hand moeten doen omdat ik failliet dreigde te gaan en had hiervoor het geld nodig. Nu achteraf besef ik dat ik natuurlijk stom ben geweest te betalen maar was blijkbaar niet mezelf en zat in de overlevingsmodus. Uiteindelijk wel op de fles gegaan en hiervoor jaren in de WSNP gezeten. Heb in die periode ook gewoon hard gewerkt en netjes voldaan aan de gestelde eisen. Nu blijkt echter dat hij helemaal niet heeft betaald aan derden, nadat ik hem eerste instantie gevraagd heb naar betaalbewijzen en hij deze niet kon of wilde overdragen. Ook nu nog na bezoek en toezegging blijft het stil. Uiteindelijk is mij na zelf verhaal te hebben gezocht bij de z.g. ontvanger verteld dat hij nooit betaald heeft voor diensten en dus niets is om over te dragen. Daarnaast heeft ie mijn pand leeggehaald en bij derden ondergebracht zonder mijn toestemming, hij heeft mij verteld dat ik er te allen tijde gewoon weer over kon beschikken wanneer ik weer ruimte en onderdak had. U raadt het misschien al. niet dus! toen ik inderdaad ruimte had en weer mijn spul wilde halen stond alles te koop en deze meneer wilde met mij niets te maken hebben omdat hij met mijn broer dit heeft afgehandeld. Ook dit heb ik verhaald en is mij toegezegd dit op te lossen. Nee dus.
Vraag van mijn zijde Kan ik hier juridisch nog iets mee, of moet ik hiermee leren leven?
Bemiddeling van mij naar hem toe is telkens op niets uitgelopen en ik ben niet voornemens me hier zomaar bij neer te leggen.
Geachte vragensteller,
Een erg triest verhaal en dat tussen twee 'broeders'. U spreekt over het jaar 2011 en dan gaat de vraag rijzen wanneer u voor het laatst hierover ruchtbaarheid heeft gegeven. Temeer, dat we te maken hebben met de verjaringstermijn.
Verjaring betekent dat een rechtsvordering door verloop van een bepaalde tijd niet langer in rechte afdwingbaar is. Nederlands recht gaat uit van de gedachte dat een vordering gedurende slechts een bepaalde tijd in rechte geldend kan worden gemaakt. In het algemeen is die termijn voor vorderingen: 5 jaar na het moment van opeisbaarheid, of in geval van schadevorderingen: 5 jaar vanaf het moment waarop de schuldeiser bekend werd met de schadeveroorzakende gebeurtenis en de aansprakelijke persoon, en in beginsel maximaal 20 jaar. Nadat de verjaringstermijn is verstreken is de _rechts_vordering dus verjaard. De vordering zelf – de gehoudenheid om iets de doen – bestaat dus nog, maar is niet langer afdwingbaar.
Mocht u nadere info wensen, dan mag u direct contact met mij opnemen.