Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Helaas, kon ik toch niet alles en een vriend van vrienden kwam mij te hulp met zijn netwerk in de bouwwereld.
Anderhalf jaar later zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen. Dankbaarheid voor zijn hulp speelde hierbij wel een rol.
Maar na 5 jaar gescheiden, want de man had slechts belangstelling voor mijn (homovrienden) en mijn woning en niet in mij.
Het waren de jaren 80 en de rente was krankzinnig gestegen. Ik kon destijds toch die hoge rente niet opbrengen en we hebben toen besloten dat hij voorlopig in de woning kon blijven wonen en hij heeft de hypotheek voor zijn rekening genomen. Hiervan een akte bij een notaris lagen opmaken waarin bepaald,dat als de woning verkocht zou worden (onverdeelde boedel) ik zou delen in de overwaarde minus het hypotheekbedrag.
Nu is mijn ex-man tot aan zijn overlijden in de woning blijven wonen.
Ik ben inmiddels 74 jaar en altijd in de veronderstelling dat de opbrengst na verkoop woning zou zorgen voor mijn oude dag. Dit heeft ook de notaris altijd bevestigd.
Ik heb levenslang gewerkt, maar als vrouw alleen, slecht de laatste jaren als ambtenaar een piepklein pensioentje opgebouwd naar mijn AOW.
Nu komen er twee erfgenamen van mijn ex-man en na contact met hen en hen geïnformeerd dat ik belanghebbende ben bij de verkoop van de woning (die inmiddels vele malen meer waard is geworden) maar dat ik niet "het onderste uit de kan wil eisen".
De erven hebben de woning via de makelaar wel aangeboden, maar later toch weer de verkoop ingetrokken, omdat zij willen wachten tot mijn overlijden met de verkoop. De woning was hypotheekvrij bij overlijden van mijn ex-man. Want dan zou de overeenkomst eindigen.
Mijn twee kinderen zijn beiden met 40 jaar overleden.
De woning staat nu meer dan een jaar leeg en de erfgenaam is er niet gaan wonen, maar heeft zich er wel op het adres ingeschreven. Hij woont feitelijk illegaal bij een Poolse vriendin die een uitkering heeft en er komt niemand in de leegstaande woning.
Ik heb elke maand foto's van de leegstaande woning genomen.
Is het zinvol om middels een advocaat een proces te beginnen?
Of is de kans aanwezig dat een rechter mijn eis afwijst?
Ik heb gelezen dat, doordat mijn ex-man de hypotheek heeft overgenomen (dit ook tegen kwijting alimentatie door mijn deel van de hypotheek|) hij vanzelfsprekend de eigenaar van de woning is geworden.
Ik heb de documenten van de koop van de woning in 1977 en de afschriften bank van betalingen OZB van mijn woning die ik na de scheiding ben blijven betalen.
Ik heb altijd gespaard en bijna nooit met vakantie geweest en heb mijn spaarcentje nu nodig om elke maand een bedrag bij mijn pensioen te leggen om alles te betalen.
Ik heb nog nooit een cent schuld gemaakt.
Ik kan mij niet permitteren om een heel lang durende procedure te beginnen die ik ook kan verliezen. Om dan alsnog in hoger beroep te gaan, kan dan niet meer.
Dan moet ik jaren eerder de pil van......gaan vragen.
Is er een kans om door een proces te kunnen winnen?
Graag uw advies a.u.b.
Een heel verhaal! Hoewel de tekst van de notariele akte van belang is om een goed antwoord op uw vraag te geven, zit het juridisch waarschijnlijk als volgt in elkaar. U was gehuwd in gemeenschap van goederen. Bij de echtscheiding is afgesproken dat de gezamenlijke woning en de gezamenlijke woningschuld niet zouden worden verdeeld, maar dat uw ex man in de woning zou blijven wonen, hij de woningschuld zou blijven betalen / aflossen en dat hij aan u geen alimentatie hoefde te betalen.
Door het overlijden van uw ex is zijn aandeel in de woning toegevallen aan zijn 2 erfgenamen en u heeft nog steeds uw aandeel in de woning.. Verder begrijp ik dat de woning bij overlijden van uw ex vrij van woningschuld was.
Ik zie in uw verhaal geen reden waarom u nu geen verdeling van de eigendom van de woning zou kunnen verlangen. Dit kan door uitkoop (dus een mede-eigenaar koopt de andere mede-eigenaren uit) of door verkoop aan een derde, waarna de netto - verkoop opbrengst tussen de mede eigenaren naar rato van hun aandeel in de gezamenlijk eigendom makkelijk kan worden verdeeld.
U schreef een duidelijk verhaal. Er is klaarblijkelijk een schriftelijk stuk waarin staat dat u rechthebbende bent op de helft van de meerwaarde van de woning, van de waardestijging sedert 1982. De inhoud van dat stuk is denkelijk bepalend voor uw aanspraken. Als u mij dat toestuurt is er vermoedelijk meer te zeggen over uw aanspraak.
Verder is het belangrijk om te weten wat indertijd tussen u en uw man is afgesproken. Was er een echtscheidingsconvenant, dan dat ook graag meesturen.
Misschien komt u in aanmerking voor kosteloos procederen, maar als uw vordering kan worden verzilverd zult u vermoedelijk toch zelf de rekening voor rechtsbijstand moeten betalen. Maar dat kan dan wel. Of het een procedure wordt, hoe lang die dan gaat duren en of u rekening moet houden met hoger beroep is in dit stadium nog niet te zeggen. Er moet eerst wat verder onderzoek worden gedaan. Maar zo op het eerste gezicht lijkt het dat u een kansrijke zaak hebt.
Reactie van de vraagsteller
In het echtscheidingsconvenant uit eind 1983 was vastgesteld dat was overeengekomen dat mijn ex-man in de woning kon blijven wonen en deze de hypotheekrente zou betalen. Mijn helft van de hypotheekschuld werd geëffend door het kwijtschelden van alimentatie.
De rente was begin jaren 80 zo krankzinnig gestegen dat ik niet in mijn eigen huis kon blijven wonen met mijn twee kinderen. Ik kon de rente niet alleen betalen.
Het huis was na de verbouwing in waarde gestegen en in 1981 getaxeerd op fl, 299.000,-- Ik heb de woning in 1977 gekocht voor fl. 149.000-- en van de bank een hypotheek gekregen van ruim € 179,000,-- dit om bouwmateriaal te kunnen gaan aanschaffen. Mijn inboedel had ik voordien al helemaal compleet.
Ik heb er alles aan geprobeerd om die taxatie van fl. 299.000,-- door de Rabobank te achterhalen, maar deze gegevens zijn er niet meer.
Wel heb ik latere afschriften van de gemeentelijke WOZ belasting waar deze bedragen op voorkomen. Ik betaalde als eigenaar nog steeds de belastingen voor de woning al woonde ik er niet meer.
Als de woning in 1983 toen verkocht zou zijn, er na aftrek hypotheek dus wel een bedrag voor mij zou zijn overblijven na jarenlang verbouwen. Dan had ik nu wel bij al die hoge rente van de daarop volgende jaren nu een leuk bedrag hebben gehad.
Maar uit coulance naar mijn ex-man is de afspraak gemaakt bij de notaris dat indien de woning verkocht zou worden, ik zou delen in de overwaarde minus de hypotheeklasten, want die werden/waren door mijn ex-man betaald.
Helaas, is hij er na volle tevredenheid blijven wonen. Zoals ik al eerder schreef was mijn woning en wonen in het mooie Naarden vesting hetgeen hij altijd al had gewild. Ik heb 3 jaar na de scheiding op kamers moeten wonen. Mijn dochter is toen gedwongen op kamer gaan wonen en mijn jongere zoon gedwongen bij zijn vader, hetgeen niet de beste beslissing uit mijn leven was.
In de akte van verdeling stond dat de overeenkomst zou eindigen bij het overlijden van mijn ex-man.
Maar in 1999 verzocht mijn ex-man of ik wilde meewerken om het huis op zijn naam te zetten, omdat hij iemand had leren kennen en graag een nieuwe hypotheek wilde opnemen om met zijn vriend te gaan reizen.
We hebben daar samen bij mij thuis uitvoerig over gesproken en ik was blij voor hem dat hij na zoveel jaren iemand had gevonden.
Ik heb hieraan meegewerkt door samen bij de notaris de akte van verdeling uit 1983 aan te passen en de zinsnede "bij overlijden van een van de partijen' te wijzigen in "na overlijden van mw. ......
De notaris vertelde mij dat alles bij het oude bleef en als de woning verkocht zou worden, ik mijn deel van de opbrengst minus de hypotheek zou krijgen.
Toen mijn ex-man overleed en de woning inderdaad in de verkoop stond en er zelfs een open dag was georganiseerd heb ik de erfgenaam vervolgens gesproken en hem ook goed uitgelegd dat ik het huis ooit gekocht had en er een akte van verdeling is. Die had hij ook gevonden, vertelde hij me. Maar later verklaarde hij er niets van te weten.
Ik heb ook nog een sms'je gestuurd (staat nog op mijn mobile) waarin ik vraag hoe de plannen verder zijn mbt de verkoop van het huis.
Toch heeft hij de verkoop later weer ingetrokken. De woning heeft bij Funda een aantal weken te koop gestaan, maar hij had al veel eerder contact met de makelaar opgenomen.
De erfgenaam heeft zich wel laten inschrijven in de gemeente van de woning maar woont feitelijk al jaren bij zijn Poolse vriendin in het Noorden van Noord Holland.
Hij was daarvoor zonder woon-of verblijfplaats, want zijn vriendin werkte en had vermoedelijk een uitkering.
Deze zoon en erfgenaam had grote schulden en nu is inmiddels gebleken dat mijn ex-man geen vriend of relatie had, maar de opgenomen hypotheek a € 264.500,-- was bedoeld voor de schulden van zijn zoon.
En omdat de woning op mijn naam stond, kon hij geen nieuwe hypotheek opnemen. De woning was toen al vrij van de 1e hypotheek.
Mijn ex-man heeft mij nog voor zijn euthanasie verteld dat mijn deel zeker was en na verkoop van de woning zou dat deel worden uitbetaald. Zijn zoon was op de hoogte van de akte die lag bij zijn papieren voor zijn uitvaart enz.
De zoon is nu sinds enige tijd uit de schuldensanering en nadat de woning 14 maanden had leeggestaan heeft hij er wat oude meubels in geplaatst en is er gaan wonen.
Hij is dus "zielig", maar hij en zijn Poolse vriendin hebben dus al een berg geld van pa gehad. De vader is straatarm doodgegaan. De buren brachten hem zelfs af en toe eten. Mijn ex-man had tot een poosje voor zijn dood totaal geen contact met zijn twee zonen.
Slechts 1 zoon heeft op het einde de begrafenis geregeld.
Ik heb zelf ook geconstateerd dat alle antieke spullen (ooit van mij en in het huis achtergelaten omdat ik op kamer moest gaan wonen) al geruime tijd voor het overlijden van mijn ex-man uit de woning verdwenen waren.
Het is een heel hard gelag, dat ik na levenslang werken en door de notaris ben voorgelicht op een wijze dat ik overtuigd was, dat ik eindelijk mijn deel zou krijgen om voor mijn oude dag te zorgen.
Ik heb wel geleerd dat je in dit land beter "pot kan verteren" en schulden kan maken, dan met tientjes per maand je leven lang sparen.
Ik heb een rechter ooit horen zeggen, dat in ons rechtssysteem alleen het recht voor de mensen die niets gespaard hebben en alles hebben opgemaakt en voor de rijken die een proces kunnen betalen.
Die eerste groep kunnen jarenlang, soms meer dan 10 jaar maar doorprocederen.
Ik heb mijn weinige spaargeld dat ik hard nodig heb om elke maand geld vanaf te halen naast mijn AOW en steeds minder wordende kleine bedragje van de ABP, hard nodig. Mijn "normale" pensioen bedraagt nu
€ 1.288,-- per maand!
Ik heb uitgerekend dat ik nog 10 jaar kan leven, zonder ernstige gezondheidsproblemen, want al die zaken die de zgn "arme mensen" gratis kregen in het verleden is voorbij. Ik moet zelf mijn scootmobiel en rollator en eventueel hulp in huis betalen.
Dus ik ben ook niet goed voorgelicht door de zgn nette notarissen.
Ik krijg helemaal mijn deel en mijn recht niet.
Daarvoor moet je uit Polen hier binnenwandelen.....en dan een andermans huis innemen.
Ik ben wel in het bezit van de akte uit 1983 en die aangepaste uit 1999
Bovendien van mijn koopakte uit 1977 uit het kadaster.
Maar dat maakt allemaal geen verschil bij de rechtsspraak.
De erven mogen de woning gewoon leeg laten staan en laten verpauperen.
Een berg geld brengt het toch wel op in dit overbevolkte landje, waar elke meter steeds meer waanzinnig veel geld gaat kosten.
In mijn eens zo mooie stadje worden nu woningen met alleen een "patio", wat vroeger een "platje' heette voor anderhalf miljoenen euro verkocht.
En ook nog binnen een zeer korte tijd.
Ik heb de erven aangeboden om tot een overeenkomst te komen en voorgesteld om ipv de € 200.000,-- waar ik nu bij verkoop recht op zou hebben nu naar € 100.000, te willen zakken en dus de overwaarde te delen. Zij willen dit niet en willen alles en dus staan zij in hun "recht" door de woning gewoon te laten verpauperen, tot ik dood ben.
Het hele gebeuren tast mijn gezondheid aan en ik slaap bijna niet meer.
Ik heb in het verleden ook moeten procederen toen mijn dochter door de nalatigheid van een arts is overleden.
Het vonnis van de Tuchtrechter kwam na anderhalf jaar.....en de arts werd schuldig bevonden. Maar daar bleef het bij.
Volgens de goede advocaat konden we dan na die uitspraak een civiele procedure beginnen om eventueel een schadevergoeding voor mijn twee kleine achtergebleven kleinkinderen.
Maar die kon ik niet voeren als moeder, dat moest de vader doen.
Die had geen zin om daar tijd en geld in te steken en ook een nieuw gezin gesticht.
Ik heb mijn kleinkinderen moeten ondersteunen om door te gaan en zo ver te komen dat zij beiden afgestudeerd Master zijn en beiden een baan hebben. Maar van niemand iets hadden te verwachten. Zij werkten hard aan de studie en hadden er nog een baantje bij.
Maar waarom dat alles? Terwijl men meer van je overheid kan verwachten als men een nietsnut is.
Ook zij hebben nog vele jaren geen kans op een eigen dak boven hun hoofd.
Grootste deel van hun verdiensten gaat op aan krankzinnige huren voor een hok omdat zij met vreemden een gore etage moeten huren.
De weinige betaalbare woningen voor starters zijn bezet door de zielige mensen met alle subsidies en kwijtscheldingen van alles.
Ook krijg je die als je hier pas binnenkomt. Ik kan het woord "discriminatie" niet meer horen en het gewauwel dat de media verspreid.
Ik heb geschiedenis gestudeerd en denk soms toch stiekem dat de laatste catastrofe zich over niet al te lange tijd zal gaan herhalen.
Want in Nederland over ets anders denken en praten in de media dan over rockmuziek en rappers en over al die zielige mensen die naar de voedselbank moeten (wel twee honden en pakjes sigaretten per dag... en schuldsanering) en alles eisen dat een ander ook heeft zonder er iets voor te doen.
Hoe reclame wordt gemaakt voor een weduwe van een vermoorde crimineel die ook mensen ontvoerde en een groot deel van het enorme losgeld heeft geërfd van haar criminele man.
De weduwe schrijft een lekker sappig boek over haar vreselijke criminele broer en het wordt een bestseller. Hup nog een goede aanvulling op haar criminele erfenis.
En al die mensen mogen stemmen en daardoor hun bestuurders kiezen die de wetten maken, waarbij de rechters zich aan die wet moeten houden. Maar het is nu zo dat een minder begaafde minderheid hier bepaalt wat die wetten dus gaan inhouden.
De minderheid beslist het hier steeds meer voor de meerderheid en dat is het einde van de democratie.
Daarbij wordt voor mij de rechtspraak ook steeds meer onbegrijpelijk. Rechters interpreteren een wetsartikel verschillend en de wet is dus niet voor iedereen gelijk. Je kunt net zo makkelijk op hetzelfde wetsartikel winnen maar ook verliezen. Net Bingo.
Men mag hier geloven wat men wil, zelfs in sprookjes en wee je gebeente als je daar vraagtekens bij zet, want dan ben je een racist, een fascist en stapt iemand die wel sprookjes gelooft naar de rechter en ja.....staat in onze grondwet bovenaan en dus krijgen die mensen altijd gelijk. Dat is wel fijn voor hen.
Bij wezenlijk realistische zaken wordt het heel moeilijk om je recht te vinden/krijgen.
Mvg
Graag de akte van 1977 en 1983 en 1999 opsturen. Dat lijken de belangrijke stukken.
Nergens lees ik dat er een akte bij de notaris is opgemaakt dat u de woning ook heeft geleverd aan uw ex man. Het enkele feit dat hij de hypotheek heeft overgenomen en in de woning is blijven wonen maakt het niet dat hij eigenaar is geworden.
Gelet op het feit dat u schrijft dat u de WOZ betaald, concludeer ik dat u bent aangeschreven als eigenaresse. Klopt dat?
heeft u nog vragen? Stelt u ze gerust.