Overheid, Gemeente, Vergunning
Particulier
Wij wonen naast een camping.
Dat weten we en in het zomerseizoen hebben we geen overlast .
De camping heeft helaas een vergunning om het hele jaar open te zijn.
Dat brengt wel overlast met zich mee.
Er komen steeds meer mensen permanent in een stacaravan wonen. op dit moment zijn er 8 bewoond.
De gemeente verbiedt dit, maar handhaaft niet.
We zien de camping verloederen.
De boswal is verwaarloost, het terrein staat propvol met caravans, veranda's en schuurtjes.
Dit allemaal zeer dicht op elkaar.
Helaas mogen er houtkachels gestookt worden en dat is nu ook het probleem.
Soms branden er wel 7 tegelijk.
Naast de angst voor brand ( vorig jaar is er een caravan in vlammen opgegaan, met alle coniferen die eromheen stonden ) hebben we veel last van rook.
De rook dringt ons huis binnen, omdat de schoorstenen maar op 2,5 a 3 meter hoogte zitten op zo'n caravan.
Er wordt dan ook altijd gestookt, ook bij mist en windstil weer.
We hebben de eigenaar hier meerdere malen op aangesproken , hij geeft aan dat hij bezig is met regels voor de houtkachels en dat de mensen aan onze kant van het terrein voortaan droog hout zullen gaan stoken en dat rook nu eenmaal bij een houtkachel hoort.
Hij vindt het ook doodnormaal dat er zoveel mensen op zijn camping wonen.
Gemeente geeft aan dat rook een landelijk probleem is en dat er niet aan te doen is.
Team Handhaving van de gemeente geeft aan dat we een klacht tegen de permanente bewoning kunnen indienen, maar dat dat een langdurig proces kan worden. Daarnaast zegt de gemeente het positief voor de middenstand te vinden dat er extra mensen in de gemeente wonen.
Dit is toch de omgekeerde wereld?
Het voelt alsof de gemeente en de campingeigenaar ons letterlijk en figuurlijk laat stikken.
Welke stappen kunnen we nu het beste zetten?
Dat weten we en in het zomerseizoen hebben we geen overlast .
De camping heeft helaas een vergunning om het hele jaar open te zijn.
Dat brengt wel overlast met zich mee.
Er komen steeds meer mensen permanent in een stacaravan wonen. op dit moment zijn er 8 bewoond.
De gemeente verbiedt dit, maar handhaaft niet.
We zien de camping verloederen.
De boswal is verwaarloost, het terrein staat propvol met caravans, veranda's en schuurtjes.
Dit allemaal zeer dicht op elkaar.
Helaas mogen er houtkachels gestookt worden en dat is nu ook het probleem.
Soms branden er wel 7 tegelijk.
Naast de angst voor brand ( vorig jaar is er een caravan in vlammen opgegaan, met alle coniferen die eromheen stonden ) hebben we veel last van rook.
De rook dringt ons huis binnen, omdat de schoorstenen maar op 2,5 a 3 meter hoogte zitten op zo'n caravan.
Er wordt dan ook altijd gestookt, ook bij mist en windstil weer.
We hebben de eigenaar hier meerdere malen op aangesproken , hij geeft aan dat hij bezig is met regels voor de houtkachels en dat de mensen aan onze kant van het terrein voortaan droog hout zullen gaan stoken en dat rook nu eenmaal bij een houtkachel hoort.
Hij vindt het ook doodnormaal dat er zoveel mensen op zijn camping wonen.
Gemeente geeft aan dat rook een landelijk probleem is en dat er niet aan te doen is.
Team Handhaving van de gemeente geeft aan dat we een klacht tegen de permanente bewoning kunnen indienen, maar dat dat een langdurig proces kan worden. Daarnaast zegt de gemeente het positief voor de middenstand te vinden dat er extra mensen in de gemeente wonen.
Dit is toch de omgekeerde wereld?
Het voelt alsof de gemeente en de campingeigenaar ons letterlijk en figuurlijk laat stikken.
Welke stappen kunnen we nu het beste zetten?
U kunt ook ageren via het burenrecht, en een civiele procedure opstarten. Het nadeel daarvan is dat de bewijslast op u ligt en de kosten hoger zijn. Ik begrijp niet zo goed hetgeen de gemeente zegt over handhaving. Kijkt u eens in het handhavingsbeleid als dat er is. In principe moet een handhavingsverzoek indien schending van een bepaling van een bestemmingsplan evident is binnen zes weken worden beantwoord in beslissing , waarna rechtsmiddelen open staan. Bovendien heeft de gemeente de plicht om te handhaven en mag ze alleen op basis van beleid afwijken.