Stel vraag

Particulier


Beste,

heden middag ontving ik een brief van een incassobureau. Hierin stond een verzoek tot het opnemen van telefonisch contact met deze omdat een schuldeiser 'mijn' dossier heeft overgedragen aan dit IB (incassobureau) en het hen niet is gelukt contact met mij te krijgen. Ik ben dan sowieso al verbaasd als ik lees wie de SE (schuldeiser is) maar meer verbaast over deze werkwijze.

Ik bel en wordt direct op zeer dwingende wijze verzocht mijn privé telefoonnummer af te geven; het nummer waarvan ik op dat moment bel. Ik vraag naar de relevantie hiervan. Een relevantie in essentie is er niet en ik heb volgens het IB (incassobureau) de plicht er ook toe omdat ik 100% aansprakelijkheid ben. Ook moet ik direct mijn mobiele nummer opgeven.
Ik betwijfel dit ten zeerste of wat dan gebeurt correct is, maar voel me zo onder druk gezet, dat ik het dan toch maar afgeef.
Pas later constateer ik dat dit dus niet de juiste (benader) wijze blijkt. Ik hoef mijn telefoonnummer(s) helemaal niet verplicht af te geven.

Er is een schuld, een achterstand, vervolgt deze persoon zijn weg en deze moet worden betaald, want ja 'aansprakelijk, plichtsbesef' etc. Hoe ik dat even denk op te gaan lossen? De hele intimiderende houding overvalt me.
Wanneer ik dan ook zeg nogal verrast te word ik vervolgens als een verstandelijk beperkte behandeld.

Wanneer ik vraag naar wat nu exact de situatie is en hoe deze is ontstaan, zou het volgens de IB-medewerker zo zijn, dat zij op spontaan en automatische wijze een opdracht heeft gekregen. Deze behelst de dan binnen twee maanden ontstane achterstand te vorderen bij mij welke is ontstaan op een -nog- gezamenlijk krediet. Echter, er is mij :
- geen herinnering gestuurd
- geen aanmaning gestuurd
- niet verzocht een correct nummer ter incassering op te geven: helemaal niets.
Ik vind het bijzonder dat zoiets spontaan & automatisch gebeurt. Me dunkt dat een SE een IB opdracht geeft maar volgens de IB-medewerker is dat in dit geval niet zo.
In de brief staat echter dat deze 'cliente' het dossier heeft overgedragen aan het IB en ik vraag daaróp naar mijn dossier. Hoe bedoel ik 'dossier' , er is niet echt een dossier volgens het IB. Vreemd.

Het wordt een wat tegenstrijdig gesprek waaruit blijkt dat er niets tot niet veel op papier staat maar ik moet volstaan met hetgeen mij op dat moment telefonisch allemaal wel niet wordt medegedeeld. En dan vindt het IB zichzelf heel schappelijk, flexibel en tolerant om zaken uit te doeken te doen wat er bijvoorbeeld aan polisnummers is, vermoedelijke restbedragen en zo meer. Het is bijna hilarisch te noemen.

Nu kent het IB dus geen feitelijk saldo maar spreekt men het vermoedelijke saldo uit, wanneer ik daar naar vraag. Maar ik moet mij wel verplicht naar exorbitant hoge maandbedragen schikken welke niet in verhouding staan tot het vermeende restschuldbedrag. Daarbij zijn zoveel zaken totaal niet op orde en moet er eerst een en ander uitgezocht worden. Hieraan gaat men volslagen voorbij.
Typische werkwijze welke ik nog nooit eerder zo heb meegemaakt (gelukkig bitter weinig ;-) )
Ik vraag om de nodige bewijzen zoals eerder aan mij verstuurde betalingsherinneringen, achterstand, aanmaningen wellicht een verzoek tot het opgeven van een juist rekeningnummer ter incassering maar er is niets van dat aanwezig. Ik begin de kwestie steeds vreemder te vinden. Is het niet zo dat een SE eerst een contractant een herinnering moet sturen, vervolgens een tweede herinnering en dan een eventuele derde of aanmaning, een ingebrekestelling alvorens deze kan overgaan tot het inschakelen van een IB ?? En dat allemaal binnen nog geen twee maanden, overigens. Beetje snel lijkt me hier ook het geval.

Persoon in kwestie treedt vervolgens licht verwijtend op wanneer bepaalde zaken naar voren komen. Vindt het ook heel erg raar dat ik mij een advocaat kan veroorloven want volgens hem kan en mag ik dat helemaal niet (hallo, kom eens onder je steen vandaan), wordt wat denigrerend en handelt sociaal maatschappelijk vergelijkend. Dit heeft inhoudelijk niets meer met de kwestie te maken en ik laat blijken zijn houding dan ook zeker te hekelen.

Uiteindelijk deel ik mede het dan vervelende gesprek nu toch echt te willen gaan beeïndigen omdat de medewerker ook nog eens dreigt mij te zullen gaan aanmelden bij het BKR. Maar ook omdat het gesprek van zijn kant nu toch echt te persoonlijk van inhoud word en te veel in de verwijtsfeer beland (van zijn kant) . Wanneer ik ook reageer met het feit dat van de BKR helemaal nog geen sprake mag zijn en hij dat niet fijn lijkt te vinden, hang ik echt -netjes- op. Dit gaat me te ver, zo'n houding.

Nu blijkt, dat men waarschijnlijk wel wat brieven heeft gestuurd maar helemaal niet naar mijn adres. Ben ik aansprakelijk dan wel verantwoordelijk voor de incassokosten welke mij berekend gaan worden?
Overigens kan ik aantonen al vele malen eerder een ander adres te hebben doorgegeven etc.

Ook vraagt men een uitgaven en inkomstenpatroon van mij op waarbij men wil weten wat van een maand lang mijn persoonlijke uitgaven zijn. Het eerste kunnen en mogen zij m.i. opvragen, het laatste niet. Wat mijn persoonlijke uitgaven zijn aan bijvoorbeeld een uitje, gaat denk ik niemand verder iets aan, behalve mijn eigen gezin.
Aangezien ik de wet,-en regelgeving op het gebied van incasseerders redelijk vaag vindt (kan er niet veel over vinden), vraag ik me af wat nu daadwerkelijk mijn rechten maar vooral mijn plichten zijn. Ik weet voor zover dat een IB geen juridische status heeft en hun rechten nogal beperkt zijn. Maar wat mogen ze weten om over mij te kunnen oordelen?

Daarbij is het van een voorstel of oplossing overigens nog niet eens gekomen: toen men het woordje 'uitkering' hoorde was het een gedane zaak. Iets met 'vooroordeel'.... ?
Ik hoef hierdoor echter de schuldsanering of wat dan ook niet in; ik heb mijn zaken prima op orde. Maar het is de houding en de werkwijze welke erg veel vragen bij me oproepen en mij een soort angst aanjaagt straks financieel bedrogen uit te komen.

Iemand?

Dit soort intimidatie komt veel voor en is het businessmodel van een incassobureau. U kunt het beste een goede brief sturen met bewijsstukken, waaruit blijkt dat brieven aan het verkeerde adres zijn gezonden. Verder vraagt u een onderbouwing van de vordering (hoofdsom, rente, incassokosten). Als u die hebt ontvangen, adviseer ik u een en ander te laten beoordelen door een jurist.

De vraag naar uw inkomenssituatie houdt verband met de mogelijkheden die het incassobureau wil bieden voor een betalingsregeling.

Beoordeel dit antwoord:


Gratis antwoord op juridische vraag

Stel vraag