Wij kwamen er achter dat we, gezien ons afgenomen inkomen, recht hadden op huurtoeslag. Toen we dat hadden aangevraagd en gekregen voor 2016 zijn we gaan kijken of we er in 2015 ook voor in aanmerking zouden zijn gekomen. Toen bleek dat we in 2015 recht hadden op € 2100 huurtoeslag. Dit hebben we alsnog aangevraagd maar het werd ons geweigerd omdat de aanvraag "te laat" zou zijn ingediend. Onze eerste vervolgstap was beroep bij de bestuursrechter. Dit was een farce want de rechter souffleerde de belastingdienst tijdens de zitting al met "die uiterste datum voor aanvragen huurtoeslag is toch keihard hè?". Toen zijn we in hoger beroep gegaan bij de raad van state. Wij hadden verwacht op een zitting te kunnen verschijnen maar het hoger beroep is administratief afgedaan. Daar zijn we tegen in beroep gegaan. Dit is nu ook afgewezen. Onze argumenten is in beide zaken volledig aan voorbijgegaan. Ten eerste hebben wij gevraagd waarom er geen énkele consideratie met ons in acht kon worden genomen. Consideratie of "coulance" wordt in elk recht toegepast, zelfs in strafrecht, maar niet hierin? Ten tweede hebben wij aangevoerd dat de belastingdienst smijt met geld, dat ze een opstapregeling hadden voor medewerkers waar op grote schaal gebruik van is gemaakt door douane en FIOD medewerkers, waar deze in het gehel niet voor bedoeld was, zonder dat dit is teruggedraaid. Ten derde hebben wij de belastingdienst inconsequentie verweten omdat ze het inkomen van huurders doorgeven aan de verhuurder om inkomensafhankelijk huurverhoging op te kunnen leggen maar i.g.v. een afgenomen inkomen worden niet de huurders in kennis gesteld van het feit dat ze in aanmerking komen voor huurtoeslag. Een ernstige inconsequentie: meten met twee maten. Ten vierde hebben wij in meer dan een jaar géén antwoord gekregen op de vraag waaróm deze datum nou zo belangrijk is dat daar onder geen énkele omstandigheid van kan worden afgeweken. De argumenten van de belastingdienst waren zwak zoals "de huurtoeslag is bedoeld voor acute tekorten". Wij hadden tekorten, waren gedwongen dat op te lossen met leningen, en zitten nog steeds met de schulden daarvan: wat is het verschil. Gezien het feit dat in élk antwoord wat wij hebben gekregen vollédig voorbij is gegaan aan onze argumenten overwegen wij een civiele procedure.