Bij deze een vraag betreffende rechten van kinderen.
Mijn moeder is 7 jaar geleden opgenomen met een herseninfarct, ze werd met een ambulance naar het ziekenhuis vervoerd en mijn oudste zus begeleidde haar. In het zkh heeft zij zich opgegeven als de "eerste contactpersoon". Mijn moeder, al licht dementerend, was daarna niet meer in staat zelfstandig te wonen (mijn vader is in 2006 al overleden). Wij zijn met 3 dochters. Mijn moeder werd daarna opgenomen op een gesloten afdeling. Sindsdien hebben mijn andere zus en ik niets meer te zeggen over alles wat onze moeder aangaat. Zo hoorden we laatst van een verzorger dat bij overlijden van onze moeder alleen de oudste dochter hierover wordt geïnformeerd. Ook wat betreft de uitvaart schijnen wij geen zeggenschap te hebben.
Ondertussen is de relatie met de oudste gebrouilleerd, dat snap u vast.
Mijn moeder is niet vermogend en geld interesseerd mijn andere zus en mij niet maar bij het eindafscheid willen we wel wat te zeggen hebben. Hoe de kerkdienst zal zijn, waar de koffietafel plaats vindt, enz.
Mijn andere zus en ik hebben een gesprek met de kantonrechter gehad en zijn antwoord was dat als de oudste niet mee wil werken, wij niets kunnen ondernemen. De oudste wil dus niet meewerken en lijkt te genieten van haar "macht" in dit alles.
Sorry, een lang verhaal en u zult dit vast wel vaker tegenkomen.
Mijn andere zus doet echt alles voor onze moeder en ook voor haar is materie onbelangrijk maar in hoeverre hebben wij enige zeggenschap in het laatste stukje?
Hartelijk dank voor het lezen van mijn brief!