Familie, Scheiden, Alimentatie
Particulier
Mijn ex (vrouw) en ik (man) zijn gescheiden in juni 2015. Wij hadden een woning op beider naam. Onze gezamenlijke woning staat volgens afspraak sinds 2017 op mijn naam. Alle kosten verband houdend met het wijzigen van eigenaar zijn door mij voldaan. Op moment van de scheiding was de woning geschat op 373.000€ terwijl de hypotheek 415.000€ was. Het stond dus onder water.
Mijn ex heeft tot juli 2016 in ons huis gewoond en ik ben uit eruit gegaan in april 2015. Ik heb gedurende de tijd dat mijn ex in de woning woonde alle kosten betaalde zoals hypotheek, GWL, verzekering, OZB, etc. De kosten per maand bedroegen meer dan 2500€. Voor de volledigheid, zij betaalde een “huur’ van 500€ per maand.
In april 2016 heeft een makelaar geadviseerd de woning te koop te zetten voor de vraagprijs van 349.000€. Als de vraagprijs gegeven zou worden betekend dat dus een min van 66.000€ exclusief bijkomende kosten. Aangezien ik niet verwacht dat de vraagprijs gegeven wordt schat ik het totaal in op 75.000€ verlies.
Volgens het convenant zou de overwaarde gedeeld worden en zou ik het verlies nemen. Gezien de min van 75.000€ heb ik destijds besloten het huis niet te verkopen aangezien in anders met een behoorlijke rest schuld zou blijven zitten. Mijn ex heeft dus niet mee geparticipeerd in het verlies, maar heeft ook niet gedeeld in de overwaarde aangezien daze er niet was.
Nu zijn we 5 jaar verder en heb ik voor ongeveer 100.000€ aan de woning verspijkerd plus uiteraard de normale maandelijkse lasten. De woning staat nu in de verkoop voor 497.000€ maar is nog niet verkocht.
In het echtscheiding convenant staat onder andere (de meest relevante zaken in deze);
• ik betaal een alimentatie van 1250,-- per maand geïndexeerd
• bij winst op de verkoop van de woning wordt het overige bij helfte gedeeld
• bij geschillen eerst onderling bespreken, daarna mediator en daarna advocaat en rechter
In juni van dit jaar krijg een brief van haar advocaat met de mededeling dat bij verkoop van de woning, en als de woning meer oplevend dan 415.000€, het overige bij helfte wordt gedeeld dient te worden. Ik heb op deze brief gereageerd (augustus 2020) dat overeenkomstig het convenant er eerst onderling overleg zou moeten zijn, daarna mediator en dan pas een advocaat. Het antwoord van de advocaat; “mijn cliënt wenst geen gebruik te maken van de in het convenant geboden mogelijkheden. Zij vindt die oplossing een veel te tijdrovende en omslachtig”. Verder dien ik binnen 5 dagen na dagtekening van de brief mijn standpunt kenbaar te maken, en dat cliënt bereid is zich uit te laten kopen. Als laatste wordt gemeld dat als ik niet reageer binnen de termijn van 5 dagen de advocaat “zich vrij acht om rechtsmaatregelen te treffen die hem goeddunken”.
Vraag is nu;
1. kan mijn ex aanspraak maken op de huidige overwaarde terwijl ik een ton (aantoonbaar) gespendeerd heb aan de woning, die inmiddels al meer dan 3 jaar op mijn naam staat?
2. Kan ik het convenant als ontbonden beschouwen aangezien mijn ex hiervan geen gebruik wenst te maken ?
3. Wat is het advies ten aanzien van de agressieve manier van communiceren van de advocaat?
Mijn ex heeft tot juli 2016 in ons huis gewoond en ik ben uit eruit gegaan in april 2015. Ik heb gedurende de tijd dat mijn ex in de woning woonde alle kosten betaalde zoals hypotheek, GWL, verzekering, OZB, etc. De kosten per maand bedroegen meer dan 2500€. Voor de volledigheid, zij betaalde een “huur’ van 500€ per maand.
In april 2016 heeft een makelaar geadviseerd de woning te koop te zetten voor de vraagprijs van 349.000€. Als de vraagprijs gegeven zou worden betekend dat dus een min van 66.000€ exclusief bijkomende kosten. Aangezien ik niet verwacht dat de vraagprijs gegeven wordt schat ik het totaal in op 75.000€ verlies.
Volgens het convenant zou de overwaarde gedeeld worden en zou ik het verlies nemen. Gezien de min van 75.000€ heb ik destijds besloten het huis niet te verkopen aangezien in anders met een behoorlijke rest schuld zou blijven zitten. Mijn ex heeft dus niet mee geparticipeerd in het verlies, maar heeft ook niet gedeeld in de overwaarde aangezien daze er niet was.
Nu zijn we 5 jaar verder en heb ik voor ongeveer 100.000€ aan de woning verspijkerd plus uiteraard de normale maandelijkse lasten. De woning staat nu in de verkoop voor 497.000€ maar is nog niet verkocht.
In het echtscheiding convenant staat onder andere (de meest relevante zaken in deze);
• ik betaal een alimentatie van 1250,-- per maand geïndexeerd
• bij winst op de verkoop van de woning wordt het overige bij helfte gedeeld
• bij geschillen eerst onderling bespreken, daarna mediator en daarna advocaat en rechter
In juni van dit jaar krijg een brief van haar advocaat met de mededeling dat bij verkoop van de woning, en als de woning meer oplevend dan 415.000€, het overige bij helfte wordt gedeeld dient te worden. Ik heb op deze brief gereageerd (augustus 2020) dat overeenkomstig het convenant er eerst onderling overleg zou moeten zijn, daarna mediator en dan pas een advocaat. Het antwoord van de advocaat; “mijn cliënt wenst geen gebruik te maken van de in het convenant geboden mogelijkheden. Zij vindt die oplossing een veel te tijdrovende en omslachtig”. Verder dien ik binnen 5 dagen na dagtekening van de brief mijn standpunt kenbaar te maken, en dat cliënt bereid is zich uit te laten kopen. Als laatste wordt gemeld dat als ik niet reageer binnen de termijn van 5 dagen de advocaat “zich vrij acht om rechtsmaatregelen te treffen die hem goeddunken”.
Vraag is nu;
1. kan mijn ex aanspraak maken op de huidige overwaarde terwijl ik een ton (aantoonbaar) gespendeerd heb aan de woning, die inmiddels al meer dan 3 jaar op mijn naam staat?
2. Kan ik het convenant als ontbonden beschouwen aangezien mijn ex hiervan geen gebruik wenst te maken ?
3. Wat is het advies ten aanzien van de agressieve manier van communiceren van de advocaat?
Geachte heer ,
1. Ondanks dat dit in het convenant staat ligt het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet in de rede dat uw ex meedeelt in de extra overwaarde.
2. Het convenant kan niet als ontbonden worden beschouwd omdat het naar ik aanneem onderdeel is van de beschikking tot echtscheiding van de rechtbank. Dat betekent zeker niet dat dit een wet van meden en Perzen is, immers er zijn gewijzigde omstandigheden.
3. Het op juiste wijze goed, duidelijk en “aanvallend “ antwoorden op basis van feiten en omstandigheden is de enige remedie.
Heeft u nog vragen? Stelt u ze gerust.
Met vriendelijke groet,