Wonen, Buren
Particulier
https://www.rechtswinkel.nl/antwoorden/74214/vraag.html
Ik zal proberen kort samen te vatten wat er alzo al allemaal gebeurd is in deze zaak.
In deze (probleem) woning komen wonen in 2001.
Voor zover ik heb kunnen nagaan is er op 03-11-2003 contact geweest telefonisch contact geweest met de politie.
Op 12-11-2003 contact gehad met de verhuurder.
Op 10-12-2003 wij zouden vanmorgen een gesprek hebben met de X van de politie en X van de verhuurder. Dit gesprek kon geen doorgang vinden omdat de buurvrouw heeft afgezegd.
Deze gang van zaken is dus al die jaren voort gegaan.
Eind 2011 heb ik mijn rechtsbijstand verzekering in geschakeld, daaruit voortvloeiend kwam er een civiele procedure. Deze zaak is door ons verloren omdat ik toen der tijd te weinig bewijs had verzameld en omdat de verhuurder naar bleef zeggen er alles aangedaan te hebben. Niet dus.
Op 30 09-2015 wederom contact gezocht met een advocaat, ik kreeg een junior jurist toegewezen van het advocaten kantoor. Deze heeft mij bij gestaan op de zitting van 29-03-2015. Met deze juridisch hulp is het ook op niets uitgelopen.
Op 02-02-2016 heb ik contact gezocht met “www.Klachtencommissie Woningcorporaties Twente” inlog gegevens; xxxxx Er was een zitting op 29-03-2015. De conclusie was dat de verhuurder 3 maanden de tijd kreeg om het op te lossen. Daar is natuurlijk niets van terecht gekomen, klachten bleven aanhouden
Zelf heb ik div. acties ondernomen om de geur vast te stellen
Contact gezocht met; NEN | Nederlands Normalisatie Instituut Vlinderweg 6, 2623 AX Delft. Deze konden ons ook niet helpen. Onderstaand bericht is naar mij doorgestuurd als secretaris van de NEN normcommissie Geurmetingen.
Erg vervelende situatie; geur is wel degelijk een oorzaak voor hinder/aantasting woongenot. Vanuit NEN weet ik niet goed hoe ik u zou kunnen helpen.
Bij onze gemeente, konden ons niet helpen we waren geen bedrijf.
Er is 2 maal een handgemeen geweest, waarvan ik één keer een hart infarct aan heb overgehouden en opgenomen moest worden.
Ik heb via informatie van de KNMI de windrichtingen opgevraagd om uit te zoeken bij welke windrichting en welke datum ik genoteerd had wanneer wij de stank roken, of dat een beetje overeen komt.
Uiteindelijk op 21-10-2016 een jurist gevonden die ons helemaal begreep, en daarmee in zee gegaan. Deze jurist en het bezoek dat wij gebracht hadden aan de verhuurder met camera………. Zie opname op xxxxxxx heeft er voor gezorgd dat wij konden verhuizen.
Op 19-06-2020 belde mijn vrouw naar onze jurist X, wij wilde weten hoe het er momenteel voorstond met onze zaak.
EINDE SAMENWERKING MET X.
Op 19-06-2020 belde mijn vrouw naar X onze jurist, wij wilde weten hoe het er momenteel voorstond met onze zaak.
In eerste instantie had ik zelf 2 x gebeld met mijn eigen telefoon, er werd toe niet opgenomen waarschijnlijk omdat mijn 06 nummer bekend is en heeft hij geen zin in een gesprek met ons. Dit heb ik div. malen mee gemaakt.
Later heeft mijn vrouw gebeld met haar eigen telefoon, na het overgaan is er direct opgenomen. Mijn vrouw vroeg in eerste instantie hoe het er persoonlijk mee ging, en ging daarna over met de vraag waarom wij belde.
Ineens werd het contact verbroken, wij zeer verbaast en belde meteen opnieuw. Tot onze verbazing kregen we direct contact (de lijn naar ons was verbroken maar de binnenkomende lijn niet, door het direct terug bellen was er een open verbinding ontstaan waarvan men op het desbetreffende kantoor geen weet van had) en hoorde we wat er zoal gezegd werd in het kantoor.
Wat we hoorde was zeer verbazing wekkend, zoals; heel hard uitsloverig gelag van 2 dames, ook hoorde we X zeggen ”hier heb ik helemaal geen zin meer in, al dat gebel en gevraag” wat er verder nog meer gezegd was wat moeilijk te verstaan door het gelag op de achtergrond. Op een zielige toon van praten hoorde we nog wel “bla bla bla Sjaak” noemen.
Ondertussen heb ik mijn mobiel gepakt en de voice recorder in geschakeld, daarmee is duidelijk de stem van X te horen en het gelag van de aanwezige dames. Voor de rest kon ik uit de opname nog de woorden halen “ja, opgelost, grappenmaker, ineens weg”. Toe werd de lijn verbroken.
Wij waren zeer verbaast wat we te horen kregen en mijn vrouw belde nogmaals naar X, er werd niet op genomen en kregen het antwoord apparaat, die herhaalde het nummer wat wij ingetoetst hadden, het nummer van X.
Daarna heb ik een mail naar X gestuurd,
Op vr 19 jun. 2020 om 23:58 schreef x
Hallo X
Wat er gebeurde is voor ons geen raadsel meer!!!
Het was niet zo dat alles er uit lag, ja… met een druk op de knop verbreek je de verbinding.
Het is ons geluk dat we een opname van het betreffende telefoon gesprek hebben op kunnen opnemen via de recorder van m’n telefoon.
Je schrijft dat je vanavond nadere uitleg zal geven, dit is dus niet gebeurd. Dat je ons gezeur zat ben dat ligt niet aan ons, je bent zelf in gebreken gebleven door ons maar aan het lijntje te houden en beloftes te doen die je niet waar gemaakt heb.
Over 3 maanden is het 3 jaar geleden dat wij verhuisd zijn. ( nogmaals dank dat je ons daarmee geholpen hebt.) Zelf zei je dat je genoeg materiaal had om die lui verder aan te pakken om te laten voelen wat ze ons aangedaan hadden. Geld overgemaakt voor de deurwaarder op 17 juli 2018 € 465,00 en op 19 januari van dit jaar nog eens € 937,00 voor griffie kosten. Je weet zelf dat wij het ook niet breed hebben en dat deze bedragen voor ons enorme bedragen zijn.
Natuurlijk hebben we je al die jaren vertrouwd en onze volledige medewerking gegeven om tot een bevredigend eind resultaat te komen.
Maar na wat we vanmiddag via de telefoon allemaal te horen kregen hoe je ons voor lul zetten tov je medewerksters kunnen wij niet tolereren. Daarom verzoeken wij je om ons hele dossier naar ons terug te sturen en om de overgemaakte bedragen op onze rekening terug te storten.
Verder bedank voor de samenwerking, jammer dat het zo moest aflopen.
Als antwoord op bovenstaande mail kreeg ik het volgen;
Beste,
Nu wordt hij helemaal fraai, telefoonlijn werd ineens dood hebben niet kunnen bellen meer, ook andere telefoonlijn is stopgezet. IK zette de telefoon in de standaard omdat ik aan het typen was om zo tegelijk te kunnen praten. Ineens, was het stil ...... Mijn internet vanuit huis is verbroken. Niks geen knoppen indrukken...?? KPN heeft de verkeerde aansluiting (de zoveelste keer) stopgezet.
Al het overige zal ik maar over zwijgen. Ik zal de opmaak afmaken en alles toesturen wat ik gedaan heb. Tot op heden 09-09-2020 niets ontvangen.
Ik hecht eraan u hiervan in kennis te stellen, met beleefde groeten,
hoogachtend,
De heer mr. J. X
Er is dus genoeg gebeurd om hier toch een rechtszaak van te maken, daarom hoop ik dat u een voor ons een uitweg kan vinden om dit toch op u te nemen.
Vriendelijke groet
Er is inderdaad voldoende gebeurd en juristen hebben zich ermee bemoeid. Ik weet niet goed meer wat ik kan doen behalve uw bericht verder anoniem maken en zeggen dat een opdrachtnemer niet zomaar de opdracht eenzijdig mak intrekken, dat kan hem schadeplichtig maken.
Reactie van de vraagsteller
Ja dat is allemaal leuk en aardige, maar ik denk niet dat jurist J. X nog iets van zich laat horen.
Waar ik naar opzoek ben, is een advocaat die mij nu na al die tijd eens fatsoenlijk kan helpen dmv een rechtszaak aanspannen tegen de verhuurder en ex buren. Om gerechtigheid te verkrijgen door de door ons geleden materiële en psychische schade. Door de psychische achteruitgang hebben wij zoveel achter moeten laten, bv zelf gebouwde schuur van 6 x 6 meter incl. gas,water, dubbelwandig en geïsoleerd, electra, telefoon. De herbouwwaarde was € 15.000. Zelf de keuken en douche gerenoveerd en nog div andere verbeteringen aan die woning aangebracht. We hebben alles achter moeten laten.Dit alles hadden we gedaan omdat het daar op zich prettig wonen was en we gingen er vanuit dat het probleem wel opgelost zou worden en wij wilde er blijven wonen tot we evt genoodzaakt waren te verhuizen naar een bejaarde woning.
dit nog even ter aanvulling.
groet Sjaak Verbooon
Ik ben zelf terughoudend in verband met het idee uw buren nu nog te dagvaarden vanwege 1 ) de tijd die voorbij is geschreden en omdat in beginsel uw verhuurder het aanspreekpunt was en wegens bewijslast en 2) omdat er geen vergoeding is voor geestelijk leed in dit verband. U hebt wel een vordering jegens uw verhuurder omdat u het huurobject duurzaam en objectief hebt verbeterd.
Reactie van de vraagsteller
Ja dat is allemaal leuk en aardige, maar ik denk niet dat jurist J. X nog iets van zich laat horen.
Waar ik naar opzoek ben, is een advocaat die mij nu na al die tijd eens fatsoenlijk kan helpen dmv een rechtszaak aanspannen tegen de verhuurder en ex buren. Om gerechtigheid te verkrijgen door de door ons geleden materiële en psychische schade. Door de psychische achteruitgang hebben wij zoveel achter moeten laten, bv zelf gebouwde schuur van 6 x 6 meter incl. gas,water, dubbelwandig en geïsoleerd, electra, telefoon. De herbouwwaarde was € 15.000. Zelf de keuken en douche gerenoveerd en nog div andere verbeteringen aan die woning aangebracht. We hebben alles achter moeten laten.Dit alles hadden we gedaan omdat het daar op zich prettig wonen was en we gingen er vanuit dat het probleem wel opgelost zou worden en wij wilde er blijven wonen tot we evt genoodzaakt waren te verhuizen naar een bejaarde woning.
dit nog even ter aanvulling.
groet Sjaak Verbooon
Nog even ter aanvulling,
Ik heb genoeg bewijslast verzameld,... vele foto's van plassende en poepende honden, foto's van uitwerpselen. foto's van verwaarlozing van de woning, vele geluidsopnamens van blaffende honden. bewijzen hoe de ex buren de verhuurder bedonderden. een dag reportage van 2 jaar lang bijhouden welke overlast wij ervaarden. gezondheid verklaringen van de huisarts, omtrent de achteruitgang van onze gezondheid.
De verhuurder heeft geprobeerd ons monddood te maken door alles maar te blijven ontkennen. (ondanks de geestelijke en fysieke problemen die daardoor ontstonden)
Uit het volgende blijkt dat de verhuurder al die tijd ,de hand boven het hoofd van de buren gehouden heeft.
In 2001 zijn wij naast de ex buren komen wonen, 4 jaar later is de moeder ( oma ) van de ex buren erbij in komen wonen.
Onze klachten waren: stankoverlast, honden geblaf, intimiderend gedrag, vrijheid beroving “niet buiten kunnen zitten i.v.m. de stank”. Geestelijk en lichamelijke teloorgang.
Het (zeuren) van ons kwam de verhuurder niet uit omdat ze wel wisten dat verkeerd gehandeld hadden om twee lastposten bij elkaar te zetten.
In een gesprek dat ik met toestemming van de ex buren van oma op de Kleine Maote 37 te Aalten opgenomen heb( te beluisteren via “ex buren van oma 10 jaar later”) is te horen wat hun ervaring was met oma Wesselink. Oma woonde op nr. 35 in een hoekhuis.
Ik had niets voorbereid en heb gewoon bij die buren (dat was dus 10 jaar later nadat oma vertrokken was) aangebeld. Er werd open gedaan en stelde me voor en vertelde waar ik voor kwam. Na enige twijfel mocht ik binnen komen. De man wilde niet dat zijn naam opgenomen werd omdat hij werkzaam was op het scholen college Schaervoorde hier in Aalten.
In dit gesprek kreeg ik zoveel overeenkomsten te horen dat het een copy was van onze situatie. Dus wij werden dubbel belast met de problemen die we al jaren hadden. En de stank en geblaf is daardoor alleen maar erger geworden.
Tot mijn spijt heb ik alle informatie die ik in de loop van de tijd verzameld had doorgespeeld naar de verhuurder.
Dat ik informatie verzamelde en het toestuurde naar de verhuurder was om te laten zien dat het geen goede huurders waren en dat de verhuurder op zou trede. Dus ik dacht hoe meer bewijs des te meer zijn ze er van overtuigd dat het zo niet langer kan. Al de informatie is tegen ons gebruikt en weggewuifd. En waarom??? Misschien dat de verhuurder wist dat ze een verkeerde beslissing hadden genomen en niet wilde of konden toegeven.
Onze situatie was te vergelijken met het proces dat de Woonplaats gevoerd had 24-12 2012 onder nummer 126458 KGZA 12-21. Maar dan precies omgedraaid. Wat ik erbij geschreven heb in het rood is gebaseerd op onze situatie.
Natuurlijk wilde wij er zolang mogelijk blijven wonen, wij gingen ervan uit dat de verhuurder het wel op zou lossen en dat het op een gegeven moment wel rustig zou worden. Het huis was een prima woning voor ons en we wilde er blijven wonen tot op hoge leeftijd. Vandaar alle investeringen aan aanpassingen die we gedaan hadden. De schuur die ik moest achter laten (met veel verdriet) had een herbouwwaarde van 15 duizend euro. Maar onze gezondheid ging voor, en we hadden er niet veel langer moeten blijven wonen.
Al de ellende komt niet van de buren volgens de verhuurder, nee wij klagen/zeuren allen maar.
Na diverse malen aan de verhuurder informatie over de buren opgevraagd te hebben, was telkens het antwoord dat ze dat niet konden verschaffen i.v.m. de privacy.
De privacy van de buren is belangrijk maar die van ons doet er niet toe, want wij hebben geconstateerd dat na een bezoek van de verhuurder er verteld moet zijn dat wij foto’s maakte door de schutting. (privacy schending).Want na dit bezoek was het gaatje geblindeerd en daarna zijn de blauwe zeilen opgehangen. Ja, allemaal een kant op.
Ook herinner ik me, dat een jaar na dat de oma in was komen wonen bij haar dochter (de buurvrouw) ik naar de nieuwe bewoners van de Kleine Maote 35 ben gegaan om te vragen hoe zij deze woning aantroffen bij hun eerste bezoek. Er werd mijn verteld dat er nog steeds stank in de woning heerste en dat de verhuurder zijn uiterste best had gedaan om de woning stank vrij te krijgen. Er was van alles geprobeerd muren gesaust en de woning laten ontsmetten , er zijn zelf stukken uit de muur gehakt die doordrenkt waren van honden en katten zeik.
De buurvrouw ( de Hare 20) is er in 2000 er komen wonen, zelf wilde ik weten welke woning ze door voor verlaten had. Ik ben op onderzoek uit gegaan en ontdekte dat ze op de Kösterweide ook hier in Aalten heeft gewoond en dat daar een kennis van ons is gaan wonen. Dus aan ook aan deze kennis gevraagd hoe hij de woning aantrof. Hij vertelde dat het daar stonk en dat het nog jaren geduurd had voor de stank de woning uit was. Ook deze woning is gereinigd.
Hieruit blijkt nogmaals dat de verhuurder precies wist wat voor familie het was en is.
Dus het lijkt mij heel onlogisch om deze twee gezinnen (personen) bij elkaar te zetten.
Alles wat wij al gemeld hadden in die jaren voor de oma daar kwam wonen is gewoon terzijde geworpen en daardoor is het voor ons twéémaal erger geworden in het kwadraat.
De Woonplaats heeft al ons verzameld bewijs materiaal tegen gesproken en er niets meegedaan. Wat voor mij alleen maar méér een uitdaging was om nog meer bewijs te verzamelen.
Mijn inziens is er nu genoeg verzameld om de Woonplaats op hun verantwoordelijkheid te wijzen via de rechtelijke macht.
Natuurlijk willen wij ook de buurvrouw van nr. 20 er ook niet ongestraft vanaf komt, zij hadden ook op onze klachten kunnen reageren “een onrechtmatige daad” en de honden zo wie zo stil konden houden en uitlaten. Dan hadden wij misschien niet hoeven verhuizen. En zoveel kosten moeten maken.
Gelukkig gaat het nu met ons geestelijk en lichamelijk een stuk beter, al heb ik nog wel (na bijna 3 jaar) dat als ik een hond hoor blaffen dat benauwde gevoel op mijn borst weer voel.
Graag ben ik bereid om u nader in te lichten en ook is het voor ons geen probleem om een bezoek te brengen bij u kantoren.
Vriendelijke groet,
Bep en Sjaak Verboon
U mag mij altijd direct benaderen. Maar ik zeg op voorhand dat het bewijs dat u had nog niet afdoende is burenhinder te dragen welke onrechtmatig zou kunnen zijn, dat u sommig bewijs niet meer hebt maakt het lastig en het feit dat u grotendeels psychische schade wenst te zien vergoed vrijwel onmogelijk, Materiele schade wellicht maar mogelijk heeft uw jurist zich voor u berust of rechten prijs gespeeld, dan weet ik niet maar komt voor.
Reactie van de vraagsteller
Ja dat is allemaal leuk en aardige, maar ik denk niet dat jurist J. X nog iets van zich laat horen.
Waar ik naar opzoek ben, is een advocaat die mij nu na al die tijd eens fatsoenlijk kan helpen dmv een rechtszaak aanspannen tegen de verhuurder en ex buren. Om gerechtigheid te verkrijgen door de door ons geleden materiële en psychische schade. Door de psychische achteruitgang hebben wij zoveel achter moeten laten, bv zelf gebouwde schuur van 6 x 6 meter incl. gas,water, dubbelwandig en geïsoleerd, electra, telefoon. De herbouwwaarde was € 15.000. Zelf de keuken en douche gerenoveerd en nog div andere verbeteringen aan die woning aangebracht. We hebben alles achter moeten laten.Dit alles hadden we gedaan omdat het daar op zich prettig wonen was en we gingen er vanuit dat het probleem wel opgelost zou worden en wij wilde er blijven wonen tot we evt genoodzaakt waren te verhuizen naar een bejaarde woning.
dit nog even ter aanvulling.
groet Sjaak Verbooon
Nog even ter aanvulling,
Ik heb genoeg bewijslast verzameld,... vele foto's van plassende en poepende honden, foto's van uitwerpselen. foto's van verwaarlozing van de woning, vele geluidsopnamens van blaffende honden. bewijzen hoe de ex buren de verhuurder bedonderden. een dag reportage van 2 jaar lang bijhouden welke overlast wij ervaarden. gezondheid verklaringen van de huisarts, omtrent de achteruitgang van onze gezondheid.
De verhuurder heeft geprobeerd ons monddood te maken door alles maar te blijven ontkennen. (ondanks de geestelijke en fysieke problemen die daardoor ontstonden)
Uit het volgende blijkt dat de verhuurder al die tijd ,de hand boven het hoofd van de buren gehouden heeft.
In 2001 zijn wij naast de ex buren komen wonen, 4 jaar later is de moeder ( oma ) van de ex buren erbij in komen wonen.
Onze klachten waren: stankoverlast, honden geblaf, intimiderend gedrag, vrijheid beroving “niet buiten kunnen zitten i.v.m. de stank”. Geestelijk en lichamelijke teloorgang.
Het (zeuren) van ons kwam de verhuurder niet uit omdat ze wel wisten dat verkeerd gehandeld hadden om twee lastposten bij elkaar te zetten.
In een gesprek dat ik met toestemming van de ex buren van oma op de Kleine Maote 37 te Aalten opgenomen heb( te beluisteren via “ex buren van oma 10 jaar later”) is te horen wat hun ervaring was met oma Wesselink. Oma woonde op nr. 35 in een hoekhuis.
Ik had niets voorbereid en heb gewoon bij die buren (dat was dus 10 jaar later nadat oma vertrokken was) aangebeld. Er werd open gedaan en stelde me voor en vertelde waar ik voor kwam. Na enige twijfel mocht ik binnen komen. De man wilde niet dat zijn naam opgenomen werd omdat hij werkzaam was op het scholen college Schaervoorde hier in Aalten.
In dit gesprek kreeg ik zoveel overeenkomsten te horen dat het een copy was van onze situatie. Dus wij werden dubbel belast met de problemen die we al jaren hadden. En de stank en geblaf is daardoor alleen maar erger geworden.
Tot mijn spijt heb ik alle informatie die ik in de loop van de tijd verzameld had doorgespeeld naar de verhuurder.
Dat ik informatie verzamelde en het toestuurde naar de verhuurder was om te laten zien dat het geen goede huurders waren en dat de verhuurder op zou trede. Dus ik dacht hoe meer bewijs des te meer zijn ze er van overtuigd dat het zo niet langer kan. Al de informatie is tegen ons gebruikt en weggewuifd. En waarom??? Misschien dat de verhuurder wist dat ze een verkeerde beslissing hadden genomen en niet wilde of konden toegeven.
Onze situatie was te vergelijken met het proces dat de Woonplaats gevoerd had 24-12 2012 onder nummer 126458 KGZA 12-21. Maar dan precies omgedraaid. Wat ik erbij geschreven heb in het rood is gebaseerd op onze situatie.
Natuurlijk wilde wij er zolang mogelijk blijven wonen, wij gingen ervan uit dat de verhuurder het wel op zou lossen en dat het op een gegeven moment wel rustig zou worden. Het huis was een prima woning voor ons en we wilde er blijven wonen tot op hoge leeftijd. Vandaar alle investeringen aan aanpassingen die we gedaan hadden. De schuur die ik moest achter laten (met veel verdriet) had een herbouwwaarde van 15 duizend euro. Maar onze gezondheid ging voor, en we hadden er niet veel langer moeten blijven wonen.
Al de ellende komt niet van de buren volgens de verhuurder, nee wij klagen/zeuren allen maar.
Na diverse malen aan de verhuurder informatie over de buren opgevraagd te hebben, was telkens het antwoord dat ze dat niet konden verschaffen i.v.m. de privacy.
De privacy van de buren is belangrijk maar die van ons doet er niet toe, want wij hebben geconstateerd dat na een bezoek van de verhuurder er verteld moet zijn dat wij foto’s maakte door de schutting. (privacy schending).Want na dit bezoek was het gaatje geblindeerd en daarna zijn de blauwe zeilen opgehangen. Ja, allemaal een kant op.
Ook herinner ik me, dat een jaar na dat de oma in was komen wonen bij haar dochter (de buurvrouw) ik naar de nieuwe bewoners van de Kleine Maote 35 ben gegaan om te vragen hoe zij deze woning aantroffen bij hun eerste bezoek. Er werd mijn verteld dat er nog steeds stank in de woning heerste en dat de verhuurder zijn uiterste best had gedaan om de woning stank vrij te krijgen. Er was van alles geprobeerd muren gesaust en de woning laten ontsmetten , er zijn zelf stukken uit de muur gehakt die doordrenkt waren van honden en katten zeik.
De buurvrouw ( de Hare 20) is er in 2000 er komen wonen, zelf wilde ik weten welke woning ze door voor verlaten had. Ik ben op onderzoek uit gegaan en ontdekte dat ze op de Kösterweide ook hier in Aalten heeft gewoond en dat daar een kennis van ons is gaan wonen. Dus aan ook aan deze kennis gevraagd hoe hij de woning aantrof. Hij vertelde dat het daar stonk en dat het nog jaren geduurd had voor de stank de woning uit was. Ook deze woning is gereinigd.
Hieruit blijkt nogmaals dat de verhuurder precies wist wat voor familie het was en is.
Dus het lijkt mij heel onlogisch om deze twee gezinnen (personen) bij elkaar te zetten.
Alles wat wij al gemeld hadden in die jaren voor de oma daar kwam wonen is gewoon terzijde geworpen en daardoor is het voor ons twéémaal erger geworden in het kwadraat.
De Woonplaats heeft al ons verzameld bewijs materiaal tegen gesproken en er niets meegedaan. Wat voor mij alleen maar méér een uitdaging was om nog meer bewijs te verzamelen.
Mijn inziens is er nu genoeg verzameld om de Woonplaats op hun verantwoordelijkheid te wijzen via de rechtelijke macht.
Natuurlijk willen wij ook de buurvrouw van nr. 20 er ook niet ongestraft vanaf komt, zij hadden ook op onze klachten kunnen reageren “een onrechtmatige daad” en de honden zo wie zo stil konden houden en uitlaten. Dan hadden wij misschien niet hoeven verhuizen. En zoveel kosten moeten maken.
Gelukkig gaat het nu met ons geestelijk en lichamelijk een stuk beter, al heb ik nog wel (na bijna 3 jaar) dat als ik een hond hoor blaffen dat benauwde gevoel op mijn borst weer voel.
Graag ben ik bereid om u nader in te lichten en ook is het voor ons geen probleem om een bezoek te brengen bij u kantoren.
Vriendelijke groet,
Bep en Sjaak Verboon
Bedankt voor het beantwoorden,
Heeft u voor mijn misschien een e-mail adres zodat ik u wat bewijsmateriaal kan toesturen?
Er is een direct contact knop rechtsonder, daar kunt u gebruik van maken.