Onderwerp: eenzijdig wijzigen arbeidsovereenkomst


Nieuwegein, 22-01-2017



Geachte heer, mevrouw,

Hierbij vraag ik uw aandacht voor het volgende.

Sinds 01-11-1980 ben ik in full time dienst in diverse functies.

In mijn arbeidscontract (CAO) staat dat mijn aanvangstijd ligt tussen 07:00 & 09:30 uur.
In de praktijk werk ik de laatste 2 decennia van 06:00 tot 14:30.
Dit is in het verleden mondeling overeengekomen met de Bedrijfsleiding en zelfs “gepromoot’ om vervolgens “van manager naar manager” gecontinueerd en dus gedoogd te worden.
Reden was het drukke verkeer tussen Nieuwegein en Schiphol met als gevolg lange reistijden en laat thuiskomen wat bijdroeg aan een ongezonde balans tussen werk en privé.

Mijn bedrijf heeft echter, in overleg, en met goedkeuring van de bonden en medezeggenschap de wildgroei in allerhande vrijheden een halt toegeroepen en gesteld dat de CAO per 01-2018 gerespecteerd dient te worden, dit zonder uitzonderingen, wat dus ook een negatief effect heeft op mij.

Het fileleed is nog steeds actueel, mijn leven is door de decennia heen ingericht, samen met mijn werkende partner en wordt door dit besluit in negatieve zin beïnvloed.
Daar is bijgekomen de zorg/aandacht die ik aan mijn ouders geef de laatste jaren (81 & 82 jaar oud) en die alleen maar intensiever zal worden.
Het voordeel van “op tijd thuis zijn” laat dit ook toe en geeft mij de ruimte om buiten deze zorg, ook mijn eigen huishouden en dat van mijn werkende partner (die meerdere malen per week om 18:30 thuis komt van haar werk) te draaien.
Uiteindelijk zit ik op deze manier toch nog om 18:30 aan mijn warme maaltijd om daarna nog een beetje van de avond te kunnen genieten.



De nieuwe, eenzijdig, ingevoerde regel zal, mede door de verkeersdrukte, resulteren in een latere thuiskomst.
Wat nu “thuiskomen om 15:00 uur” is zal veranderen in ±16:45 tot 17:00 uur.
Dit heeft een directe invloed op de zaken en plichten die ik momenteel heb en maakt inbreuk op de manier waarop ik mijn privéleven heb ingericht, maar ook op dat van mijn partner en ouders.

Zowel de medezeggenschap als de vakbonden wensen hun handen niet te branden aan dit issue en gaan een direct gesprek met mijn Bedrijfsleiding uit de weg.
De enige partijen die ik aan mijn zijde heb zijn de bedrijfsarts en mijn huisarts.
Deze achten het niet verstandig, gezien mijn medisch verleden, om mijn levenspatroon zo negatief te laten beïnvloeden.
Dit verleden betreft een herseninfarct welke ik gekregen heb in 2007 en waarvoor ik nog steeds medicatie geniet.
Ik ben met behulp van de nodige medicatie “gezond”, ga als zodanig ook met plezier naar mijn werk en functioneer naar volle tevredenheid.
Echter, het is in hun ogen niet wenselijk wanneer ik onnodig bloot gesteld ga worden aan “regulier ongezonde” stress.
Uiteraard wil ik deze ook vermijden.
Deze wordt veroorzaakt door o.a. deze discussies maar straks ook door het in de file staan en verlate moment van thuiskomen en de consequenties daarvan.


Graag wil ik van u vernemen of mijn werkgever in het kader van decennia lang gedogen, in combinatie met de plicht tot “goed werkgeverschap” het recht heeft om mij dit “verworven recht”, wat volgens mij stilzwijgend onderdeel is geworden van mijn arbeidsovereenkomst, te ontnemen.

Ik wil vermijden dat ik na 37 dienstaren op ramkoers moet met mijn werkgever en via de legale wegen het recht behouden op de huidige opkomst en vertrek tijden.
Op basis van medische gronden vind ik te riskant gezien mogelijke consequenties die mijn werkgever hier aan zou kunnen verbinden.

Eigenlijk is mijn vraag: Hoe sterk sta ik als individu in deze situatie.

Ik ben op zoek naar een gerechtelijk schrijven/uitleg wat mijn Bedrijfsleiding doet overtuigen om mijn huidige (gedoogde) situatie te continueren waardoor enige rechtsgang kan worden voorkomen.


Graag hoor ik van u binnen een week na datum van deze brief.


Met vriendelijke groet,