Juridische Hulp bij Asbest Problemen

Vraagsteller

Het gaat om het volgende probleem met betrekking tot Asbest in de bodem: Wij hebben ons huis ca. 2 jaar geleden gekocht. In het koopcontract is opgenomen dat de verkopende partij 'niet bekend is van de aanwezigheid van asbest op het terrein', afgezien van de dakplaten die bij de bouwtechnische keuring aan het licht kwamen. Nu hebben wij onlangs graafwerkzaamheden in de tuin uit laten voeren (slopen oud schuurtje incl. fundering). In het schuurtje zelf zat geen asbest. Er zijn twee grote bergen zand afgegraven (ca. 50 m3) onder het schuurtje waarvan er één berg direct uitgereden is over ons weiland. In de andere berg hebben wij nu stukjes asbestplaat aangetroffen. In het weiland liggen nu her en der ook beschadigde stukken asbestplaat. Wij denken dat de verkopende partij redelijkerwijs had kunnen weten dat er bij hun eigen verbouwing destijds puin/asbest in de grond gestopt is en dus niet de waarheid heeft gesproken bij de uitspraak 'dat het verkopende partij niet bekend is'. Aan de andere kant hebben wij zelf ook geen onderzoek laten uitvoeren na de uitspraak dat het verkoper niet bekend was en hoefde voor goede bewoonbaarheid de grond niet perse afgegraven te worden. In hoeverre is de verkopende partij achteraf nog aansprakelijk te stellen voor (een deel van) de kosten van sanering?

Jurist

De mededeling in de koopovereenkomst dat de verkoper niet bekend is met de aanwezigheid van asbest op het terrein maakt dat er op u een zwaardere verplichting lag om te onderzoeken of het terrein asbestvrij was. U heeft dit nagelaten en nu 2 jaar later ontdekt dat er toch asbest in de grond zit en op het terrein ligt. Dit gebrek komt mijns inziens dan ook voor uw rekening en risico , tenzij u kunt aantonen dat de verkoper van de aanwezigheid van de asbest op hoogte was of behoorde te zijn en dit bewust heeft verzwegen. Dit lijkt mij lastig, zo niet onmogelijk te bewijzen. Ik behandelde eerder een vergelijkbare zaak, waarin het gerechtshof een uitspraak heeft gedaan (http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:GHARL:2014:4235).